22 listopada w kinie Grażyna

[b]Niedziela, 22 listopada, godz. 16.00
CZY NAPRAWDĘ WIERZYSZ
Bilety w cenie 12 i 10 zł[/b]

#1L„Czy naprawdę wierzysz?” (oryg. „Do you believe?”) to najnowsze dzieło scenarzystów i producentów budzącego na całym świecie emocje filmu „Bóg nie umarł”. W obsadzie plejada gwiazd, m.in. zdobywczyni Oscara i Złotego Globu Mira Sorvino („Jej wysokość Afrodyta”), nominowany do Oscara Sean Astin, czyli hobbit Sam z trylogii „Władca Pierścieni” oraz Cybill Shepherd – trzykrotna laureatka Złotego Globu.
Czy człowiek potrafi żyć bez wiary? Czy życie bez niej ma w ogóle sens? To pytania, przed którymi – w swoim najnowszym filmie – postawili bohaterów twórcy znanego z polskich ekranów „Bóg nie umarł”. Dwanaście różnych postaw życiowych, dwanaście całkowicie odmiennych charakterów, których drogi niespodziewanie krzyżują się… Każdy z bohaterów – często wbrew swoim przekonaniom – odkryje moc chrystusowego krzyża. Punktem wyjścia do opowiedzenia historii staje się przypadkowe (?) spotkanie ulicznego kaznodziei z proboszczem lokalnej parafii. Uświadamia ono temu drugiemu, jak ważne w prawdziwej wierze – obok szczerej modlitwy – jest działanie w imię dobra.

Produkcja: USA 2015
Reżyseria: Jonathan M. Gunn
Scenariusz: Chuck Konzelman, Cary Solomon („Bóg nie umarł”)
Obsada: Mira Sorvino („Droga do przebaczenia”, „Lulu na moście”, „Dotyk miłości”, „Mordercze lato”), Sean Astin (trylogia „Władca pierścieni”, „Niezłomny”, „Klik: I robisz, co chcesz”), Alexa PenaVega („Sin City 2”, „Maczeta zabija”), Delroy Lindo („Malcolm X”, „Crooklyn”, „Feeling Minnesota”), Cybill Shepherd („Dziewczyna warta grzechu”, seriale: „Na wariackich papierach”, „Rozpalić Cleveland”), Lee Majors („Afera poniżej zera”, „Drugie wcielenie”), Ted McGinley („Pearl Harbor”, „Świat według Bundych”), Madison Pettis („Siedem dusz”)

[b]Niedziela, 22 listopada, godz. 18.00
DUREŃ
Bilety w cenie 12 i 10 zł[/b]

#2LDima (Artiom Bystrow), młody hydraulik wieczorami studiujący budownictwo, zostaje wezwany do awarii w jednym z bloków biedniejszej dzielnicy miasta. Na miejscu okazuje się, że pękające rury to pomniejszy problem, gorzej, że przez dwie ściany nośne budynku biegną pęknięcia od góry do dołu. Zgodnie z wszelkimi parametrami, budynek powinien runąć w ciągu najbliższej doby. Blok zamieszkuje ośmiuset ludzi, którym należałoby natychmiast znaleźć nowe mieszkania. Dima postanawia zawiadomić miejską administrację. Szczęśliwie, miejscy notable bawią się w jednej z restauracji, młody mężczyzna dociera więc do wszystkich naraz. Pozostaje tylko przekonać ich do działania, co okaże się niezwykle trudne.

Film Jurija Bykowa był jednym z wydarzeń ostatniego festiwalu Sputnik – zdobył II nagrodę jury, ale przede wszystkim nagrodę publiczności. Oglądając go, trudno się dziwić sympatiom widzów: Bykow, jeden z najzdolniejszych twórców młodego pokolenia w Rosji, wyreżyserował film precyzyjny w konstrukcji i doborze środków, o wielkiej sile oddziaływania.

W filmie Bykowa „durniem” zwie się każdego, kto próbuje być uczciwy. W rodzinie Dimy jest to przypadłość, którą dziedziczą kolejne pokolenia. Ojciec Dimy nie chciał kraść w pracy, syn nie chce trzymać języka za zębami. Tymczasem żeby się czegoś dorobić, trzeba zostać jednym ze „swoich ludzi”, to znaczy tych, którzy kradną i nie wsadzają nosa w nie swoje sprawy, czyli nie interesują się za bardzo tak zwanym dobrem wspólnym. Kto nie jest swój, ten w najlepszym razie zostaje właśnie durniem, w najgorszym – staje się człowiekiem niebezpiecznym.

Ten sam sposób myślenia przenika całą społeczność, od dołu do góry. Jest najbardziej oczywistym wspólnym mianownikiem, zarówno dla podrostków, którzy palą skręty na klatce schodowej, przez bezrobotnych, kolegów z pracy Dimy i jego ojca, aż po tych na górze, lokalnych bonzów polityki i biznesu. Niektórzy mają dużo, inni nie mają nic, ale wszystkie grupy świetnie porozumiewają się w obrębie jednego zbioru wyobrażeń, jednego sposobu rozumienia świata. Kto w tych warunkach się wyłamie, ten może mieć wewnętrzną satysfakcję moralną, ale niewiele więcej: można ujawnić tę lub inną aferę, ale jak zdemaskować sposób myślenia, który jest powszechny?

Scenariusz i reżyseria Jurij Bykow. Zdjęcia Kirył Klepałow. Muzyka Jurij Bykow. Wykonawcy Artiom Bystrow (Dima), Natalia Surkowa (Nina), Diana Moroz (żona Dimy), Aleksandr Korszunow (ojciec Dimy). Produkcja Rock Film Studio. Rosja 2014. Dystrybucja Art-House. Czas 117 min