8 artystów – 8 spojrzeń na Lublin i granice

W ubiegłym roku w ramach projektu Laboratorium Sztuki Społecznej do Lublina zaproszonych zostało 8 artystów z różnych stron świata. Gościliśmy m.in. Japończyka, Szwajcara, Libankę i Tunezyjczyka. Pozwiedzali, wchłonęli atmosferę, poznali lepiej lublinian, spojrzeli na miasto ze swojej perspektywy i przygotowali dla mieszkańców ciekawe propozycje. Teraz możemy zobaczyć wystawę multimedialną podsumowującą ich pracę.

Kiedy: 18 lutego 2017
Wystawa czynna będzie tylko przez jeden dzień od godziny 13:00 do 21:00. Organizatorzy zapraszają na wernisaż o godz. 18:00
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. Grodzka 3, Lublin

W 2016 roku w projekcie Laboratorium Sztuki Społecznej udział wzięli następujący rezydenci:

Ryo Ikeshiro, Wielka Brytania / Japonia
Projekt: Orkiestra Muzyki Noise Osób z Zaburzeniami Psychicznymi
Ryo Ikeshiro założył w Ośrodku Wsparcia dla Osób z Niepełnosprawnością „Benjamin” w Lublinie grupę wykonującą muzykę i dźwięki eksperymentalne. Uczestnicy wykorzystywali komputery, sprzęt analogowy i inne przedmioty lub nagrania terenowe, jako instrumenty do tworzenia dźwięków. Wspólnie z opiekunami z Ośrodka zaprezentowali swoje umiejętności na koncertach w Galerii Labirynt oraz w Centrum Kultury w Lublinie. Projekt Ryo Ikeshiro kwestionował stereotypy dotyczące osób z niepełnosprawnościami, ukazując ich potencjał do działań kreatywnych i eksperymentowania.
 
Yulia Laszczuk, Ukraina / Polska
Projekt: Jej Granice
W projekcie udział wzięło 10 lublinianek w różnym wieku, pochodzących z różnych środowisk m.in. samotna matka, studentka, kobieta niepełnosprawna, bezdomna, ofiara przemocy domowej, kobieta z problemem alkoholowym, narkomanka, czy kobieta w starszym wieku. Wszystkie są inne, ale wszystkie łączy coś głęboko skrywanego: granice. Granice, które zostały już przekroczone lub które nigdy nie zostaną przekroczone. Prawdziwe i urojone, granice stworzone przez politykę, religię, strach, krytykę społeczną, kompleksy, dyskryminację itp. „Jej granice” to interdyscyplinarny projekt artystyczno-społeczny, który składał się z wywiadów z kobietami oraz ich wizualizacji historii o granicach przez nie tworzonych.
 
Wiktoria Khomenko, Ukraina
Projekt: Bestiariusz
Wiktoria zaproponowała grupie dzieci w wieku 8-11 lat ze Świetlicy „Ciuchcia” w Lublinie stworzenie własnego filmu dokumentalnego. Dzieci mogły pracować w grupach i indywidualnie. Filmy miały opowiadać o ich marzeniach i sprawach, które są dla nich ważne. Uczestnicy nauczyli się obsługi aparatów cyfrowych i wykorzystywania komórek do tworzenia filmów, poznali proces tworzenia filmu dokumentalnego. W rezultacie powstały 3 filmy nakręcone przez Karolinę, Jakuba, Olę oraz Natalię, które zmontowała Wiktoria.
 
Taisia Melnyk, Ukraina
Projekt: Ciało narodu
Taisia Melnyk badała historyczne, międzyludzkie, kulturalne i etyczne relacje między Ukrainą a Polską. Jej projekt łączy ludzi i miasta poprzez stworzenie „ciała narodu”, a także promuje rozumienie i jedność ludzkiego ducha. Na wystawę składają się zdjęcia oraz zapis video zrobione podczas jej performance'u w Centrum Sztuki Współczesnej w Kijowie. W trakcie rezydencji zaprezentowała też peformance, który podsumował jej poszukiwania śladów relacji polsko-ukraińskich w Lublinie.
 
Aron Rossman-Kiss, Szwajcaria/ Węgry
Projekt: Archiwa Doświadczania Granic
Artysta zaproponował mieszkańcom Lublina włączenie się w cykl spotkań i rozmów, podczas których uczestnicy stali się archiwistami, kuratorami, artystami a zarazem przedmiotami prac. Aron Rossman-Kiss dyskutował z mieszkańcami na temat ich relacji z Lublinem, doświadczeń poruszania się po mieście, granic miasta i ich historii o mieście Lublinie. W trakcie spotkań i swojego odkrywania miasta tworzył archiwum historii i zdjęć, które zaprezentował na koniec pobytu w Polsce. Wystawę można nadal oglądać w Domu Słów w Lublinie.
 
Oleksyi Salmanov, Ukraina
Projekt: RV 3276
Podczas rezydencji Oleksyi Salmanov stworzył 4 prace na styku dwóch mediów – graffiti i sztuki performance. Jako element subkultury, graffiti nie odnosi się do szerszego grona odbiorców ugruntowanej sztuki, czy też „sztuki wysokiej”. Społeczność skupiona wokół graffiti jest raczej zamkniętą grupą ludzi posługujących się własnym językiem i kodem, które są zrozumiałe tylko wewnątrz. Performance jest jednym ze środków wyrazu „sztuki wysokiej”. Przemawia do każdego i stara się mieć jasny przekaz. Dlatego graffiti i performance w ujęciu metaforycznym są jak sekta i religia oficjalna. Oleksyi Salmanov postanowił połączyć to, co wydaje się tak bardzo różne i stworzyć nowy środek wyrazu.
 
Dina Kobrosly, Liban
Projekt: Żywe lalki
Dina podczas swojej rezydencji przeprowadziła cykl warsztatów teatralnych, tworzenia marionetek z dziećmi i ich rodzicami z podwórka przy ul. Lubartowskiej. Artystka pokazywała uczestnikom jak ożywić marionetkę i jak przy pomocy marionetek budować historie. Dzieci wraz z rodzicami tworzyli scenki teatralne na temat integracji, tolerancji i praw człowieka.
 
Radhouan Fiddini, Tunezja
Projekt: Inna Cultivation. Free Culture Zone
Radhouan Fiddini rozmawiał w Lublinie z rzemieślnikami, artystami, animatorami i działaczami. Chciał stworzyć miejsce, gdzie wszystkie te osoby przy dobrej muzyce i kuchni będą mogły spotkać się, wymienić doświadczeniami czy poglądami, zainspirować się i stworzyć nowe wspólne działania. Udało się! W pewne niedzielne popołudnie przy ul. Królewskiej 13, odbył się Tu Targ, gdzie można było spróbować kuchni regionalnej, wegańskiej, ekologicznej i międzynarodowej oraz zakupić wyroby stworzone przez lubelskich rzemieślników i posłuchać muzyki inspirowanej kulturą Sound System.
 
Laboratorium Sztuki Społecznej (LSS) to interdyscyplinarny i międzynarodowy projekt wykorzystujący przestrzeń publiczną jako miejsce współuczestnictwa i współdziałania. Ideą projektu jest wspólne działanie artysty i animatora z lokalną społecznością oraz odwrócenie roli  artysty – z kreatora – w nauczyciela i przewodnika sztuki, natomiast mieszkańców – z biernych obserwatorów – w aktywnych odbiorców i twórców kultury.