Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Pracownia Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu serdecznie zapraszają na spotkanie z doktorem honoris causa UMCS, prof. Krzysztofem Pomianem, poświęcone jego książce pt. „Dziedzictwo europejskie i przyszłość Europy” wydanej w serii „Wybitni twórcy / ważne teksty” nakładem Wydawnictwa UMCS.
Wydarzenie, które jest wpisane w program główny obchodów 80-lecia UMCS, odbędzie się dzisiaj, 25 kwietnia 2024 roku, o godz. 17.00 w Auli 1.16 na Wydziale Politologii i Dziennikarstwa UMCS (u. Głęboka 45, Lublin).
Rozmowę o książce z udziałem autora oraz prof. Jana Pomorskiego, prof. Roberta Traby i red. Piotra Kłoczowskiego poprowadzi prof. Iwona Hofman – dyrektor Instytutu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach oraz kierownik Pracowni Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu UMCS.
Spotkaniu towarzyszyć będzie wystawa przygotowana przez Archiwum i Muzeum UMCS pt. „Twarze Uniwersytetu – doktorzy honoris causa UMCS”. Na dwudziestu czterech planszach zostaną przedstawione fotorelacje z uroczystości przyznawania tytułów DHC na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej oraz wybrane dyplomy i wydawnictwa związane z osobami, które otrzymały te godności.
Esej prof. Krzysztofa Pomiana pt. „Dziedzictwo europejskie i przyszłość Europy” został wydany przez Wydawnictwo UMCS w serii „Wybitni twórcy / ważne teksty” Pracowni Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu. Autor rozważa w nim różne możliwości definiowana dziedzictwa kulturowego, w tym m.in. jako podstawy integracji Europy. Profesor analizuje historię jednoczenia Europy, wskazując na zagrożenia wynikające z odrzucenia zasady międzypaństwowej formy Unii Europejskiej. Apeluje także o zachowanie patriotyzmu europejskiego opartego na solidnej więzi emocjonalnej z Europą jako wspólnym dziedzictwem.
Krzysztof Pomian (urodzony w Warszawie w1934 roku) studiował (1952–1957), wykładał i obronił pracę doktorską (1965) oraz habilitacyjną (1968) na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Wykluczony z PZPR w 1966 roku za krytykę linii politycznej władzy i pozbawiony stanowiska adiunkta na UW w 1968 roku, wyemigrował do Francji w 1973 roku. Pracował w Centre national de la recherche scientifique (CNRS), gdzie został profesorem (directeur des recherches) w 1984 roku, wykładając nadto między innymi w Ecole des hautes études en sciences sociales (EHESS), Ecole du Louvre, na Uniwersytecie Genewskim i współpracując z Instytutem Literackim w Maisons-Laffitte. Obecnie jest emerytowanym profesorem CNRS i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W latach 2000–2018 był dyrektorem naukowym Muzeum Europy w Brukseli.
Jako filozof interesuje się głównie teorią poznania. Jako historyk zajmuje się historią kultury europejskiej, zwłaszcza historią historii oraz historią kolekcji i muzeów.
Jego książki i artykuły, pisane po polsku, a od 1973 roku głównie po francusku, były tłumaczone między innymi na angielski, arabski, bułgarski, czeski, hiszpański, holenderski, japoński, niemiecki, portugalski, słoweński i ukraiński.
Jest członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Umiejętności (Kraków), Ateneo Veneto (Wenecja) i Accademia Clementina (Bolonia), laureatem Nagrody Fundacji Nauki Polskiej (2017) oraz licznych nagród i wyróżnień.
Odznaczenia: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1993), Komandor des Arts et des Lettres (2005), Kawaler Legii Honorowej (2011), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z gwiazdą (2012), złoty medal Gloria Artis (2015).
Doktor honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2003), Uniwersytetu Genewskiego (2005), Uniwersytetu Łódzkiego (2016), Sigillum magnum Uniwersytetu Bolońskiego (2023).