Spotkanie
w czwartek 21 września 2017 r. o godz. 18.00
Wstęp wolny
Spotkanie z historykiem sztuki
dr Elżbietą Matyaszewską
W Domu Kultury LSM przy ulicy Konrada Wallenroda 4a w Lublinie, począwszy od 21 września 2017 roku, rozpocznie się kolejny cykl spotkań prowadzonych przez historyka sztuki dr Elżbietę Matyaszewską, mających na celu przybliżanie szerszej publiczności zagadnień związanych ze sztukami pięknymi. Jak zapowiada tytuł przewodni, w czwartki, co dwa tygodnie, słuchacze tych otwartych wykładów połączonych z prezentacją multimedialną zabierani będą na wirtualny spacer do świata obrazów, rzeźb oraz w architektoniczną przestrzeń, by poznać wyjątkowych twórców, historie ich życia oraz ich arcydzieła. Tegoroczne wędrówki w świecie sztuki poświęcone zostaną dwóm nurtom tematycznym.
Zadaniem pierwszego, noszącego tytuł „Wielcy mistrzowie i ich dzieła”, będzie zaprezentowanie wybitnych twórców i twórczyń europejskich, w tym także polskich, których nazwiska zostały na stałe wprowadzone do annałów opisujących dzieje sztuki europejskiej, choć z pewnością pojawią się i tacy, których działalność odnotowano też na innych kontynentach. W prezentowanym materiale zostaną ujęte fakty z ich życia, mające wpływ na działalność artystyczną, ale też pozwalające lepiej poznać epokę, w której przyszło im tworzyć. Wśród omawianych postaci znajdą się najbardziej uznani malarze, tworzący obrazy podziwiane obecnie w największych muzeach świata, niezwykle utalentowani, choć czasem trochę zapomniani rzeźbiarze, o istnieniu których nieustannie przypominają ich trójwymiarowe dzieła, a także architekci, pozostawiający świadectwa swego kunsztu w wielu miejscach na świecie.
Drugi nurt tematyczny określony tytułem „Biblia w obrazach” będzie obejmował zagadnienia związane ze sztukami pięknymi, inspirowanymi tekstami biblijnymi. Przedmiotem zainteresowania będą tu zarówno wytwory sztuki malarskiej, z uwzględnieniem arcydzieł techniki iluminatorskiej oraz malowideł ściennych, jak i rozliczne przykłady dzieł rzeźbiarskich, przechowywanych w muzeach, bądź znajdujących się we wnętrzach sakralnych i będących wciąż przedmiotem kultu. Bezpośrednie źródło literackie dla owych plastycznych wytworów artystycznych stanowią nie tylko księgi Starego i Nowego Testamentu, ale też teksty apokryficzne oraz ewangelie, które nie weszły do kanonu biblijnego. Mówiąc o sztuce inspirowanej Starym Testamentem musimy pamiętać, że został on spisany dla Izraelitów, których religia wyklucza przecież sporządzanie jakichkolwiek wyobrażeń Boga. Rozpowszechnianie ikonografii starotestamentowej zawdzięczamy zatem sztuce chrześcijańskiej. To na potrzeby tej religii i dla jej wyznawców artyści tworzyli swe dzieła, korzystając z tekstów tak ważnych dla Hebrajczyków. Cechą wspólną niemal wszystkich epizodów zaczerpniętych z ksiąg Starego Testamentu było nawiązywanie do nich w Nowym Testamencie oraz odczytywanie ich według klucza chrystologicznego. Plastyczny wymiar Nowego Testamentu wyraził się głównie w przedstawieniach z dziejów życia Matki Bożej oraz wybranych epizodów z życia Chrystusa oraz jego uczniów.
Początek XX wieku był dla sztuki europejskiej czasem dominanty Paryża jako najważniejszego ośrodka, w którym powstawały i mieszały się wszystkie najnowsze prądy artystyczne. Do tego owianego legendą miasta przybywali artyści z wielu zakątków świata, mając nadzieję na znalezienie lepszego rynku zbytu dla swych dzieł oraz skonfrontowania własnych dokonań artystycznych z całkiem już nowoczesnymi, europejskimi trendami. Przybywali do Paryża, żywiąc przekonanie, że właśnie tu odnajdą wyjątkowe inspiracje dla swego tworzenia. Ważnym bodźcem była też chęć znalezienia się pośród tych wszystkich „braci w sztuce”, zajmujących w pierwszej połowie XX wieku liczne pracownie w osławionej dzielnicy Montparnasse.