Nezaket Ekici & Shahar Marcus – Artificial Islands / Sztuczne wyspy

[b]Nowa wystawa, którą w piątek o godz. 19.00 otworzy Galeria Labirynt to owoc kilkuletniej współpracy Nezaket Ekici, artystki tureckiego pochodzenia, oraz Shahara Marcusa z Izraela.

Będzie można zobaczyć prace zrealizowane w ekstremalnych warunkach – m.in. na pustyni Negew, wśród fal Morza Martwego, na terenie kopalni oraz w Lublinie. Wystawa Artificial Islands / Sztuczne wyspy obejmuje wideo-performansy, fotografie oraz kostiumy. W sobotę o godz. 12.00 odbędzie się rozmowa z artystami. Wernisaż oraz spotkanie będą miały miejsce w Galerii Labirynt/Plaza przy ul. Lipowej 13. Wstęp jest wolny.[/b]

[b]Otwarcie wystawy:[/b] 1.04.2016 (piątek), godz. 19.00 ➔ Galeria Labirynt/Plaza; Lublin, ul. Lipowa 13 (wejście od ul. Ofiar Katynia)
[b]Spotkanie z artystami:[/b] 2.04.2016 (sobota), godz. 12.00 ➔ Galeria Labirynt/Plaza
Wystawa czynna do 15.05.2016 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp wolny

Ekici i Marcus od 2012 roku tworzą artystyczny duet. Interesują ich ekstremalne warunki, takie jak pustynny upał czy przejmujące zimno, a także balansowanie na granicy własnej wytrzymałości. Stawiają pytania o kulturę, religię, przestrzeń oraz czas. Sięgają do archetypów, pamięci zbiorowej i tradycji.

Pomimo uniwersalnej wymowy, działania Ekici i Marcusa są silnie zakorzenione w konkretnej rzeczywistości, istnieją „tu i teraz”. Performerzy czerpią z symboliki wody, piasku, soli oraz ze specyfiki krajobrazu. Ich prace zachwycają prostotą i pięknem, za którymi kryje się głębia filozoficznych treści. Wątek wiodący w twórczości performerów stanowi zagadnienie ich wzajemnej relacji, która pomimo – a może właśnie z powodu – dzielących ich różnic (płeć, temperament, kultura, religia), skoncentrowana jest na wspólnym działaniu.

Jak pisze filozof i krytyk sztuki dr Andreas Dammertz: „Wydaje się, że podróż, w którą zabierają nas artyści, jest możliwa tylko wtedy, kiedy ludzie chcą przekraczać granice i rozmawiać ze sobą – tak jak w przypadku Nezaket i Shahara, którzy zdecydowali się na współpracę. Nowe perspektywy, które mogą dać nam bardziej przejrzysty obraz rzeczywistości, są dla nas dostępne tylko w sytuacji konfrontacji z innymi kulturami i wierzeniami, ponieważ tylko one pozwalają nam na zwątpienie w słuszność własnych wierzeń i przyjętych „powszechnie” zasad moralnych. […] dzięki sile, z jaką oddziałują prace Ekici i Marcusa, zaczynamy wierzyć, że pokonywanie różnic międzykulturowych zwraca się z nawiązką”.

[b]Nezaket Ekici[/b] (1979, Turcja)
Artystka tureckiego pochodzenia; mieszka i pracuje w Berlinie oraz Stuttgarcie. Uczennica Mariny Abramowić. W swoich performansach, realizacjach wideo i instalacjach porusza tematy pogranicza kultur, feminizmu i tożsamości. Inspiruje się życiem codziennym. Własne ciało traktuje jako medium ekspresji. Działaniom dotyczącym skomplikowanych i kontrowersyjnych idei nadaje poetycki, estetyzujący charakter, dzięki czemu angażują one widza zarówno intelektualnie, jak i emocjonalnie.

[b]Shahar Marcus[/b] (1971, Izrael)
Artysta interdyscyplinarny, zajmuje się sztuką wideo, rzeźbą, tworzy performansy i instalacje. Mieszka i pracuje w Tel Awiwie. W swojej twórczości dotyka problemu przemocy i wojny. Własne ciało konfrontuje z materiałami o organicznym, efemerycznym charakterze. W wielu projektach pojawia się motyw jedzenia; artysta chętnie zestawia chleb – znak życia i przetrwania – z militarnymi artefaktami, a włączając je w kanon historii sztuki, przewrotnie przeobraża wpisaną w pożywienie nietrwałość w coś wiecznego, nieśmiertelnego.