Lubelski Teatr Tańca: Historie, których nigdy nie opowiedzieliśmy

 

 

 

Choreografia i reżyseria: Simone Sandroni; asystentka choreografa: Elvira Zuñiga; światło: Grzegorz Polak; dźwięk, wideo: Dariusz Kociński; taniec: Aleksandra Łaba, Anna Żak, Ryszard Kalinowski, Wojciech Kaproń; produkcja: Centrum Kultury w Lublinie

Istnieją historie, których nigdy nie opowiedzieliśmy, i takie, których lepiej byłoby też nigdy nie opowiedzieć.

Historie, które sprawiają, że w oczach odbiorców stajemy się wielcy, bądź dramatycznie kurczymy się. Są chwile, kiedy czujemy potrzebę, aby coś powiedzieć, wyznać, ale opowieść pozostaje uwięziona w gardle oraz pomiędzy słowem zdolnym otworzyć wielkie drzwi a ciszą – oddziela je jedynie niewielka przestrzeń: jak mały kamień na krawędzi urwiska, który z powiewem wiatru lub pod ciężarem motyla, mógłby spaść w przepaść. Cztery charaktery, cztery osoby „opowiadają” swoje historie: słowami, obrazami, ciałem i ruchem, w ciszy, nie zastanawiając się nad konsekwencjami.

Cztery różne osobowości, zbyt blisko siebie, zarówno w przestrzeni fizycznej, jak i czasowej, przesiąknięte sobą nawzajem, walczą o uwagę i intymność. Rozdrażnieni, jak na niedzielnym obiedzie rodzinnym, chcą znaleźć historię, której jeszcze nigdy nie opowiedzieli.