Wernisaż 
we wtorek 20 marca 2018 r. o godz. 17.00

Wstęp wolny

Wystawa malarstwa

Kamila Kowalik

„Portret miasta"

Kamila Kowalik i jej malarstwo

Urodziła się w Lublinie 23 czerwca 1975 r. Malowała już od najmłodszych lat i rozwijała swoje umiejętności plastyczne na zajęciach w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych przy ul. Grodzkiej w Lublinie. Tak naprawdę jednak jej twórcza przygoda ze sztalugą i paletą rozpoczęła się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie, które ukończyła latem 1995 r. Malarstwa uczyli ją tam tacy nauczyciele jak: M. Kosowski, J. Zyśko czy K. Turczyński. Jesienią 1995 roku rozpoczęła studia na Wydziale Artystycznym UMCS gdzie, operować kolorem, patrzeć, poszukiwać i komponować przestrzeń na płótnie uczyli ją W. Wróblewski i K. Rumowski. Dyplom uzyskała w roku 2000.

Kamila Kowalik obecnie uprawia malarstwo, rysunek, grafikę. Zajmuje się również grafiką komputerową. Obecna wystawa jest jej trzecim indywidualnym pokazem.Pierwszym razem zaprezentowała cykl obrazów olejnych zatytułowanych „Impresja o niej” czy też „Kobieta w przestrzeni”. Były to kobiece akty, usytuowane w surrealistycznej, niedopowiedzianej przestrzeni o lirycznej wymowie. Płótna cechowała spoistość i spokój, mimo używania niekiedy odważnych kolorów. Na wielu obrazach rysowała się nieprzypadkowa faktura nadająca kompozycji całość. Często przyjmowała ona formę koła bardziej lub mniej zdeformowanego, kiedy indziej osiągała efekt zmarszczonego płótna.

Druga wystawa Kamili Kowalik zatytułowana „New York na czarno i w kolorze” była wynikiem odbywanych przez nią podróży. Dużo czasu spędziła w Nowym Jorku i zdążyła pokochać to miasto. Często przewija się ono przez jej twórczość i chętnie przelewa ona spostrzeżenia i doświadczenia z tego miejsca na płótno. Wystawa ta łączyła dwie dziedziny sztuki: malarstwo i grafikę, w obu z nich artystka wprowadziła znamienne deformacje.

Kamila Kowalik należy do grona tych twórców, którzy uwielbiają opisywać świat. Możliwość malowania niekiedy osiąga z trudem, często w konfliktach z otoczeniem. Ogranicza czas własnego wypoczynku, by każdą wolną chwilę poświęcić malarstwu. Pracuje impulsywnie z wielką pasją, zaangażowaniem i wytrwałością. Nie zważa na brak zrozumienia czy krytykę. Sama o sobie zwykła mówić:

– Gdy zamykam się ze swoimi płótnami, pędzlami i farbami, czuję się wyjątkowo. Koncentruję się na własnym wnętrzu, emocjach, nastrojach. Po prostu opowiadam kolejną historię. Kamila maluje farbami akrylowymi, tuszem, czasami używa też kredek czy umieszcza na swych obrazach kawałki tektury lub błyszczące kryształki tworząc w ten sposób swoisty kolaż.