Wernisaż fotografii Tobiasz Papuczys : Teatr / nie-Teatr

Galeria Pomost zaprasza na wernisaż fotografii     

Tobiasz Papuczys : Teatr / nie-Teatr

12.X.2018     /piątek/     godz. 18

Tobiasz Papuczys (ur. 1985) – teatrolog i filmoznawca, od 2011 roku wykładowca w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie prowadzi zajęcia z filmu, teatru i współczesnej kultury audiowizualnej. Opiekun Studenckiego Koła Naukowo-Teatralnego działającego na Wydziale Filologicznym UWr. Współautor specjalności Filmoznawstwo na kierunku Filologia polska (studia magisterskie UWr). Od 2011 roku pracuje również w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Niezależny krytyk teatralny, publikował m.in. w Nowej Sile Krytycznej, Notatniku Teatralnym, Studiach Filmoznawczych, kwartalniku nietak!t, Didaskaliach. W latach 2014-2018 Sekretarz Redakcji rocznika naukowego Studia Filmoznawcze (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego). Konsultant artystyczny Cloud Theater (spektakle: Technologia jest Istotą i Don K.), członek kolektywu artystycznego Cloud Collective. Kurator wystaw fotograficznych. Fotograf, finalista III Konkursu Fotografii Teatralnej (2017) organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Jego zdjęcia były publikowane m.in. w Przekroju, Gazecie Wyborczej, Teatrze, Didaskaliach, Dwutygodniku, Nietakcie, Gazecie Wrocławskiej.

 Teatr / nie-Teatr

Prezentowany cykl, którego tematem jest przede wszystkim ludzkie zagubienie i samotność, składa się ze zdjęć wykonanych zarówno w teatrze, jak i w przestrzeni publicznej. To zestawienie służy pokazaniu, że granica między sztuką a życiem obecnie w zasadzie nie istnieje (i być może nigdy nie istniała). Współczesne widowiska coraz częściej czynią z odbiorcy performera, choć niekoniecznie należy to zjawisko rozumieć jako realną fizyczną interakcję z publicznością, chodzi raczej o uruchomienie procesów mentalnych. Przedstawione na wystawie fotografie zwracają uwagę na współczesną relację między aktorem i widzem, która w dzisiejszej postmodernistycznej rzeczywistości oparta jest przede wszystkim na współodczuwaniu wzajemnej (cielesnej) obecności, a nie na (intelektualnym) porządku reprezentacji.

                                                                           /Tobiasz Papuczys – Wrocław – Instytut im. Jerzego Grotowskiego/