Spotkania Opowiadaczy Słowodaję: 17 listopada – 2 grudnia 2012

Spotkania Opowiadaczy Słowodaję

17 listopada – 2 grudnia 2012
Warsztaty Kultury, ul. Ks. J. Popiełuszki 5
wstęp wolny

Słowodaję to święto mądrości słowa zawartej w niezwykłych historiach przedstawianych przez opowiadaczy z całego kraju oraz artystów działających w ramach ruchu odnowy tradycji opowiadania historii czyli storytelling revival.

Tegoroczne Spotkania Opowiadaczy Słowodaję zabiorą nas m. in. w podróż do świata mitów tureckich i ujgurskich, afrykańskich historii o bohaterach, zwierzętach i muzyce. Przeniesiemy się do krainy snów za sprawą projektu „Kubek do nalewania snów” powstałego na podstawie książki „Słownik Chazarski” Milorada Pavicia . Pascal Gueran zaprasza w podróż do kraju Wschodzącego Słońca, a o wyprawie do Portugalii opowie Piotr Cieplak w towarzystwie duetu muzycznego SzaZa – Szamburski/Zakrocki. Podczas Spotkań Opowiadaczy Słowodaję odbędą się także warsztaty prowadzone przez Michała Malinowskiego i Przemysława Buksińskiego.

Sztuka opowiadania to nic innego jak kultywowanie żywego, mówionego słowa w bezpośrednim kontakcie ze słuchaczami, nawiązujące do zapomnianych tradycji wielu narodów i kultur. Gawędziarstwo, w dwudziestym wieku zepchnięte na margines, przeżywa dziś na świecie i w Europie prawdziwy renesans. Od lat w wielu krajach powstają ośrodki propagujące współczesną sztukę opowieści, odbywają się festiwale, warsztaty i spotkania, powstają projekty artystyczne oparte o badania nad oralnością.

To właśnie słowo daje nam moc wołania, nazywania, przedstawiania, liczenia, oceniania, dziękowania etc. W dzisiejszym świecie zdominowanym przez media, obraz, dźwięk często zapominamy o słowie. Ciągły pośpiech i pęd w jaki wkroczył, a właściwie został wciągnięty człowiek zmusza do ucinania słów, skracania, posługiwania się półsłówkami. Sztuka mówienia zanika, co powoduje degradacje języka, a co za tym idzie i kultury. Spotkania Opowiadaczy Słowodaję przeciwstawiają się tym zjawiskom, umożliwiając realizacje naturalnej ludzkiej potrzeby wypowiedzenia się i bycia wysłuchanym.

PROGRAM:
17 listopada / sobota
Godz. 16.00
Afrobajanie – opowieści i muzyka z różnych stron Afryki.
Wykonanie: Katarzyna Enemuo, John Enemuo.
Dla dzieci w wieku 5-12 lat.

O WYKONAWCACH:
Katarzyna Enemuo – z urodzenia – Pomorzanka, z wykształcenia etnolog, z natury – nomada. O 1998 roku zajmuje się muzyką średniowieczną i tradycyjną. Uczyła się od najlepszych śpiewaków – tych kształconych i tych ludowych. Od 2000 roku współpracuje ze Scholą Teatru Węgajty, jako solistka w dramatach liturgicznych i innych programach koncertowych (m.in. „Kanty i Psalmy” – XVII-wieczna nabożna tradycja ukraińska, „Theotokos” – tradycje maryjne Wschodu i Zachodu, „Zamek Warmia” – muzyka dawnych Prus Wschodnich, „Orient-Okcydent” – muzyka czasów krucjat). Uczestniczka wypraw na wsie polskie, ukraińskie, węgierskie i mołdawskie. Współzałożycielka Kapeli Jazgodki – jedynej polskiej kapeli programowo grającej w kuchni. Zbiera i śpiewa pieśni, ballady i piosenki średniowieczne i tradycyjne, tropi tradycje społecznego świętowania, prowadzi warsztaty tańców i pieśni tradycyjnych oraz śpiewu naturalnym głosem dla dzieci i dorosłych; od 2009 roku uczy się sztuki opowiadania i opowiada – bajki, baśnie, historie prawdziwe i zmyślone, dzieciom i dorosłym (m.in. w programach Afrobajanie, Baśnie Cygańskie, Karczma na Lodzie). Zajmuje się edukacją kulturową i działaniami na rzecz dialogu międzykulturowego prowadząc Aka Chukwu – Afrykańskie Przedsięwzięcie Edukacyjno-Artystyczne (od 2008) oraz Wędrowną Wytwórnię Zdarzeń Parparusza (od 2010).
Więcej: www.parparusza.wordpress.com

John Enemuo
Nigeryjski muzyk i tancerz od 2005 roku mieszkający w Polsce. Od dziecka uczestniczył w życiu kulturalnym i obrzędowym swojej społeczności przyswajając i doskonaląc grę na bębnach oraz tradycyjny taniec. Jeszcze w Nigerii prowadził duży zespół muzyków grających tradycyjną muzykę na weselach, pogrzebach i innych uroczystościach, które tam się bez żywej muzyki nie mogą odbyć. Będąc w Polsce chce propagować swoją rodzimą tradycję i zajmować się tym, co jest mu najbliższe – muzyką i tańcem.
Od 2006 roku prowadzi cykliczne warsztaty muzyczne i taneczne w całej Polsce, w ramach projektów, festiwali i innych wydarzeń kulturalnych.
Muzyka i taniec, których uczy są ściśle związane z kulturą ludu Igbo, zamieszkującego południowo-wschodnią Nigerię. Jest to tradycja o archaicznym rodowodzie, dzisiaj nadal żywa i aktualna. Jest założycielem i kierownikiem artystycznym działającego od 2007 roku Afrykańskiego Przedsięwzięcia Edukacyjno-Artystycznego Aka-Chukwu, nieformalnej grupy skupiającej afrykańskich artystów mieszkających w Polsce, zajmującej się promowaniem kultury i muzyki afrykańskiej w Polsce poprzez koncerty, warsztaty, prezentacje oraz różnymi działaniami interdyscyplinarnymi mającymi na celu tworzenie pozytywnego wizerunku imigrantów z Afryki w Polsce i wspieranie dialogu międzykulturowego.

18 listopada / niedziela
Godz. 16.00
"Opowieści w mieście zmieścić" czyli zamów sobie bajkę.
Wykonanie: Trupa Czango.
Opowiadają aktorzy Trupy Czango: Monika Dąbrowska, Monika Sadkowska i Zbigniew Kowalski.
Żywa muzyka: Gwidon Cybulski – muzyk multiinstrumentalista. Kelnerka: Karin Lesiak.
Spotkanie familijne.
"Opowieści w mieście zmieścić" to trwające ok. 1,5 godziny wydarzenie skierowane do dzieci od lat trzech do nieskończoności. Wydarzenie polega na opowiadaniu historii gościom zaimprowizowanej kawiarni.
Goście kawiarni – dzieci z rodzicami lub opiekunami – zamawiają wybrane opowieści ze specjalnej karty, „menu”. W karcie, analogicznej do tej, jaką zwykle otrzymujemy w kawiarni, podany jest tytuł opowieści i jej krótki opis, który pozwala zorientować się ile trwa opowieść i dla jakiego odbiorcy jest przeznaczona. Do stolika przysiada się aktor, który opowiada wybraną przez gości historię, baśń, opowiadanie. W „Menu opowieści” znajdują się historie przeznaczone dla młodszych dzieci, dla młodzieży, a także dla dorosłych. Aktorzy opowiadają baśnie tradycyjne, ze szczególnym uwzględnieniem takich aspektów tekstu, jak jego rytmika i melodyka, jak również historie oparte na współczesnych opowiadaniach literackich, a także podszyte dreszczykiem horrory…
Wydarzeniu towarzyszy muzyka grana na żywo na afrykańskich instrumentach muzycznych (m.in.: na balafonie), skomponowana i wykonywana przez Gwidona Cybulskiego.
www.opowiesciwmiescie.pl
www.trupaczango.pl
O WYKONAWCACH:
Monika Dąbrowska – aktorka (dyplom aktora dramatu, 2006), absolwentka Wydziału Kulturoznawstwa (Instytut IKP) na Uniwersytecie Warszawskim. Założycielka i aktorka grupy teatralnej Trupa Czango. Za monodram „Olga. Eine charmante Frau” otrzymała Wyróżnienie Aktorskie oraz Nagrodę Organizatora Festiwalu w ramach 9 Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego organizowanego przez Teatr Konsekwentny w Starej Prochowni w Warszawie (2011) oraz III Nagrodę na Festiwalu Teatrów Niewielkich w Lublinie (2011). Aktorka warszawskiego Teatru Studium Teatralne (2002-2007), aktorka Stowarzyszenia Teatralnego Chorea i Nettheatre – teatr w sieci powiązań (2007-2010). W swoim dorobku aktorskim ma kilkanaście ról teatralnych, w spektaklach prezentowanych w Polsce i za granicą. Współpracowała m.in.: z Daną Łukasińską, Piotrem Borowskim, Robertem Jaroszem, Stanisławem Miedziewskim oraz Pawłem Passinim. Aktorka projektu objazdowego po Polsce „Gdzie jest Pinokio?” w reż. Roberta Jarosza, w ramach lata w teatrze organizowanego przez warszawski Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego (2011). Twórczyni autorskiego spektaklu pt.: „Z diariusza prywatnego” na podstawie opowiadań i Dzienników W. Gombrowicza.
Monika Sadkowska – aktorka, wokalistka. Absolwentka kierunku Kulturoznawstwo na wydziale Filologii Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, specjalizacja Animacja Kultury. Studentka wydziału wokalnego Autorskiej Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. K. Komedy w Warszawie. Od 2000 do 2005 roku pracowała w teatrach amatorskich: Teatr 108 Drzewo Peruna, Niemirado. Od 2005 do 2007 roku była aktorką w teatrze Studium Teatralne w Warszawie. Z zespołem prezentowała spektakle w Europie i Ameryce Południowej. Prowadziła warsztaty śpiewu pieśni tradycyjnych ze studentami. Od 2007 współpracuje jako pieśniarka i aktorka z Teatrem Remus. Zagrała w spektaklach: „Echo” reż. Katarzyna Kazimierczuk, „Wyspiański” reż. Katarzyna Kazimierczuk. Od 2008 do 2009 była wokalistką zespołu folkowo-rokowego „Żywiołak”. Koncertowała wraz z zespołem w całej Polsce i poza granicami kraju. Współpracuje z Teatrem Scena Lubelska; spektakl: „Pan Tagruelski” reż. Dariusz Kunowski. W 2008 roku zagrała główną rolę w spektaklu „Suita” w reżyserii Natalii Babińskiej na scenie Starej Prochowni oraz główną rolę w spektaklu „Farinella and Chopin” w reżyserii Natalii Babińskiej na scenie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie.
Współpracuje z młodzieżowymi grupami teatralnymi w tym z tzw. trudną młodzieżą m. in.: „Szansa” w Markach, projekt „Śpiewam to, co chcę powiedzieć” w Ognisku im. Lisieckiego „Dziadka” finansowany w 2008 przez Dzielnicę Praga Południe, premiera „Snu nocy letniej” w Gimnazjum nr 69 dla Dorosłych.
Była autorką, koordynatorem i aktorką w czterech projektach, wspieranych finansowo przez Urząd miasta stołecznego Warszawa oraz dzielnice Targówek i Praga Południe, polegających na tworzeniu i eksploatacji widowisk z gatunku „storytelling” m.in.: „Strumyczek opowieści” „Baśniowa Majówka”.
Zbigniew Kowalski – aktor (dyplom aktora dramatu, 2006), absolwent Akademii Teatralnej w Warszawie. Wieloletni współpracownik Studium Teatralnego, występował we wszystkich spektaklach zespołu. Aktor w spektaklach "Bramy raju" i "Wszystkie rodzaje śmierci" w reż. Pawła Passiniego (Nagroda Główna festiwalu r@port, Gdynia 2009). Twórca autorskiego monodramu "Solo na Pradze" , performancu "Wylewka" i spektaklu "Z diariusza prywatnego". Brał udział w projektach z gatunku "story – telling" min.: "Fontanna z baśniami", "Warszawa wielu kultur". Jako poeta wyróżniony w III Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Stanisława Czycza i warszawskim Turnieju Nocy Poetów. Jego teksty publikowane były w czasopismach Studium i Ha!art. Wielokrotnie uczestniczył w projektach łączących muzykę i tekst, min.: w ramach festiwalu Terra Polska w Berlinie z Raphaelem Rogińskim i Pawłem Szamburskim, w ramach festiwalu "Tekst + Muzyka" w Warszawie z Łukaszem Wójcickim. Współpracuje z Centrum Edukacji Obywatelskiej, przy projektach kulturalno- edukacyjnych.
Gwidon Cybulski – muzyk multi – instrumentalista grający na instrumentach etnicznych m. inn: balafony, ngoni, djembe, konga, tabla, didgeridoo, drumle, gitara, bluesowe harmonijki ustne. Wokalista, pedagog, nauczyciel. Prowadzi warsztaty i audycje muzyczne oraz zajęcia z muzykoterapii z osobami niepełnosprawnymi. Założycielem i lider zespołu Gadająca Tykwa wykonującego muzykę autorską inspirowaną etniczną muzyką kultur świata.
Jest członkiem i założycielem zespołów: Nell Ambientes oraz afrobluesowego Wielbłądy a także Radio Samsara. Współpracuje ze stowarzyszeniem opowiadaczy "Studnia O" tworząc muzyczną oprawę do opowieści i spektakli narratorsko-muzycznych. Gra w zespole Marii Pomianowskiej – projekt "Chopin na pięciu kontynentach". Brał udział w spektaklach muzycznych: "Akademia Pana Kleksa" Teatru Roma, "Chopiniada" pod przewodnictwem Andrzeja Borzyma, „Echo” Teatru Remus.
Godz. 20.00
"O niewiedzy w praktyce – czyli rowerem do Portugalii"
Wykonanie: SzaZa oraz Piotr Cieplak
Dla dorosłych i młodzieży.

To niezwykle osobista opowieść wybitnego polskiego reżysera Piotra Cieplaka. To jego podróż rowerem do Portugalii, to wyzwanie, to miłość, to także zwątpienie i niepewność. Odczytane na żywo fragmenty książki „O niewiedzy w praktyce czyli rowerem do Portugalii” udźwiękowione przez duet muzyczny SzaZa – Szamburski/Zakrocki – to swoisty spektakl, performance, który przekracza granice koncertu czy odczytu. Spotkanie Cieplaka oraz muzyków nie jest przypadkowe. Jest podyktowane głęboką przyjaźnią i wieloletnią współpracą artystyczną, dzięki której reżyser oraz muzycy rozumieją się bez słów, i razem mogą jechać, na jednym rowerze do Portugalii. A "żeby dojechać z warszawskich Kabat do Lizbony, trzeba ciąć na Piaseczno, potem przez Jazgarzew i dalej, prosto na Grójec…"

O ARTYSTACH:
Piotr Cieplak
Urodzony w 1960 roku w Częstochowie – wybitny polski reżyser teatralny. Po studiach na wydziale wiedzy o teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej i reżyserskim w krakowskiej PWST, Piotr Cieplak rozpoczął karierę reżyserską w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, w 1989 roku. Pracował następnie m.in. we Wrocławiu, w Teatrze Współczesnym i w warszawskim Teatrze Dramatycznym. W latach 1996-1998 był dyrektorem artystycznym Teatru Rozmaitości w Warszawie (reklamując go jako "najszybszy teatr w mieście"); zapraszał tam do współpracy młodych i oryginalnych reżyserów, takich jak Grzegorz Jarzyna lub Piotr Tomaszuk. Kilkakrotnie reżyserował spektakle dyplomowe w szkołach teatralnych. Współpracuje także z Teatrem Montownia. Laureat nagrody im. Konrada Swinarskiego – przyznawanej przez redakcję miesięcznika "Teatr" – za sezon 2004/2005, za reżyserię spektaklu „Słomkowy kapelusz” Eugene’a Labiche’a w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Laureat Feliksa Warszawskiego dla najlepszego spektaklu w sezonie 2007/2008 za „Opowiadania dla Dzieci” wg Isaaka Singera w Teatrze Narodowym.

SzaZa czyli duet Szamburski/Zakrocki
Muzyka duetu Sza/Za to niezwykłe połączenie pozornie skrajnych przeciwieństw – hałasu i ciszy, popu i współczesnej kameralistyki, piękna i brzydoty, a także wyrafinowanej mądrości i czystej, naiwnej bezmyślności. Za pomocą klarnetu i skrzypiec, głosu, analogowych efektów zapętleń oraz delikatnych przetworzeń – muzycy poszukują jedności tych przeciwieństw, starają się oswobodzić zarówno scenę jak i widownię z krępujących reguł oraz sztywnych kulturowych „ustawień“. Czasem ich występy przybierają formę groteski, mrocznej zabawy, performance’u, a czasem niezwykle poważnej i głębokiej wypowiedzi muzycznej, pozostającej jednak w interakcji z publicznością. Istotne staje się tu samo bycie muzyków na scenie, obserwacja aktu twórczego, w jego szczerej i prawdziwej formie, nieskrępowanej konwencją koncertu czy spektaklu, uwolnionej.

Paweł Szamburski i Patryk Zakrocki to muzycy, improwizatorzy, animatorzy, którzy od 1999 roku aktywnie działają na stołecznej scenie muzyki improwizowanej i sztuki niezależnej. Prowadzili cykle Galimadjaz (www.szmery.com/galimadjaz) oraz Djazzpora (www.djazzpora.art.pl), które w dużej mierze przyczyniły się do uformowania warszawskiej sceny muzycznej. Udzielali się m.in. w takich projektach jak – Tupika, Meritum, Meoma, Horny Trees, Cukunft, kwartet klarnetowy Ircha Pneumatic, Zakład Produkcji Dźwięku i wielu innych których nazw nie pamiętają.
Tworzą muzykę dla teatru, filmu, kina niemego, tańca współczesnego. Współpracowali min. z P. Cieplakiem, P. Miśkiewiczem, L. Bzdylem, M. Liberem, K. Globiszem, M. Pieprzycą, K. Kozyrą, P. Borowskim. Swoją muzyką w licznych projektach wspierali takie instytucje jak Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie i Toruniu, Galerię Zachęta, Filmotekę Narodową, Muzeum Powstania Warszawskiego, Instytut Francuski, Instytut Adama Mickiewicza, Akademię Sztuk Pięknych, Narodowy Stary Teatr w Krakowie, Teatr Polonia, Teatr Nowy i wiele innych.
Duet SzaZa w 2009 roku zdobył wyróżnienie za muzykę na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Kontrapunkt“ w Szczecinie oraz nagrodę główną za muzykę od Ministra Kultury i Teatru Narodowego w XV Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Sztuki Współczesnej.
Paweł Szamburski i Patryk Zakrocki działają w niezależnym wydawnictwie LadoAbc (www.ladoabc.com) oraz Stowarzyszeniu Kulturalnym Lado, środowisku którego konsekwentna, trwająca już kilkanaście lat działalność muzyczna, wydawnicza oraz animacyjna przyczyniła się do niezwykle dynamicznego rozwoju nowej muzyki w Polsce.

www.szaza.pl

23 listopada / piątek
Godz. 17.00
Wyimprowizowane historie wiązane – warsztat.
Prowadzenie: Przemysław Buksiński
Dla osób w wieku 50+. Ilość miejsc ograniczona, zapisy – tel. 81 533 08 18.
O PROWADZĄCYM:
Przemysław Buksiński – jest twórcą i moderatorem grupy „No potatoes”. Aktor lubelskiej Sceny Prapremier InVitro, Kompanii Teatr oraz Teatru H. Ch. Andersena w Lublinie. Od siedmiu lat zajmuje się technikami treningu aktorskiego (Bogusław Schaeffer, Katt Koppet) oraz metodą improwizacji scenicznej, prowadząc warsztaty i szkolenia w całym kraju.

24 listopada / sobota
Godz. 17.00
Wyimprowizowane historie wiązane – warsztat.
Prowadzenie: Przemysław Buksiński.
Grupa wiekowa otwarta. Ilość miejsc ograniczona, zapisy – tel. 81 533 08 18.

O PROWADZĄCYM:
Przemysław Buksiński – jest twórcą i moderatorem grupy „No potatoes”. Aktor lubelskiej Sceny Prapremier InVitro, Kompanii Teatr oraz Teatru H. Ch. Andersena w Lublinie. Od siedmiu lat zajmuje się technikami treningu aktorskiego (Bogusław Schaeffer, Katt Koppet) oraz metodą improwizacji scenicznej, prowadząc warsztaty i szkolenia w całym kraju.

30 listopada / piątek
Godz. 17.00
Warsztaty budowania z opowieści.
Prowadzenie: Michał Malinowski
Dla osób w wieku 50+. Ilość miejsc ograniczona, zapisy – tel. 81 533 08 18..

Drewniane Klocki Mubabao to przepis na twórczą, oryginalną i wszechstronną zabawę edukacyjną. Odkryj ciekawy sposób na doświadczenie nauki i sztuki w procesie budowania!
„Różnica między konstruowaniem a kreatywnością polega na tym, że rzecz skonstruowaną można pokochać dopiero gdy jest gotowa, natomiast rzecz kreowaną kocha się, zanim jeszcze powstanie” – Charles Dickens.
Program warsztatów będzie specjalnie przygotowany dla grupy odbiorców w wieku 50 + .

Klocki są wykonane z wygładzonego drewna, mają zróżnicowane kształty – od zwykłych prostopadłościanów, po nieregularne graniastosłupy. Niektóre są małe – o krawędzi boku długości od 2 cm, są też średnie – ok. 15 cm i bardzo duże – 30 cm i większe. Część z nich wykorzystuje naturalne łuki przekroju pnia drzewa, niektóre to płaskie deseczki.

O PROWADZĄCYM:
Michał Malinowski – storyteller, pedagog, pisarz, artysta, podróżnik. Studiował w Polsce,
Szwajcarii, Japonii, USA (Wydział Folkloru i Mitologii, Harvard University). Z pasji do opowiadania i pielęgnowania tradycji ustnego przekazu w 2002 r. otworzył Muzeum Bajek, Baśni i Opowieści, którego jest Dyrektorem. Organizuje liczne spotkania, warsztaty, festiwale sztuki opowiadania. Uwrażliwia swoich słuchaczy na piękno niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Prowadzi rozległe badania etnograficzne w Polsce i na świecie. Jest autorem książki Polish Folklore and Folktales, która otrzymała Nagrodę AESOP Accolade przyznaną przez American Folklore Association. W 2007/2008 otrzymał stypendium UNESCO na realizację wystawy Amadou Hampate Ba, jednego z największych myślicieli i pisarzy afrykańskich XX wieku.

Godz. 20.00
Opowieści znad Atlantyku
Opowiada: Sofia Maul (Portugalia)
Projekt dla dorosłych i młodzieży.

Portugalia to może mały kraj, ale za to ma wiele wysp i długie kilometry wybrzeża z Oceanem Atlantyckim. I to właśnie z tego Oceanu wzięło się tyle opowieści: od ludzi, którzy żyli z łowienia ryb na jego wodach, od stworzeń, które wyrosły z jego głębin, od piratów, którzy pływali na jego falach.
Sofia Maul to opowiadaczka związana ze stowarzyszeniem „Contabandistas de estórias” (www.contabandistas.com). Pochodzi z małej wysepki położonej na środku Atlantyku – Madery. Na festiwalach przedstawia historie ze swojej wyspy, a także opowieści wielu podróżników, który zatrzymywali się na Maderze po wodę, cukier, banany i wino, w drodze do innych, bardzo odległych miejsc…
Godz. 21.00
Klub festiwalowy – LATAJĄCE GRUSZKI – Kinior / Majer / Nadgrodkiewicz

Latające Gruszki to projekt muzyczno-literacki, łączący w sobie słowo, dźwięk i działania parateatralne.
Wiosną 2011 roku poeta Dawid Majer zaproponował muzykowi Włodzimierzowi Kiniorskiemu połączenie sił na scenie. Artyści rozpoczęli niezobowiązujące próby a pierwsze publiczne występy miały miejsce w grudniu 2011– najpierw w wąskim gronie przyjaciół z Zagnańska, a zaraz później w Teatrze w Oknie w Gdańsku. W marcu 2012 roku do projektu dołączyła wokalistka Sylwia Nadgrodkiewicz.
Po niespełna roku istnienia, trio ma na swoim koncie m. in. wspólne występy w bydgoskim klubie Mózg, w Mikołowie, czy Lublinie.
Muzyczny lider projektu, Kiniorski, jest twórcą stylu flap, promującego eklektyzm muzyczny. Taka jest też muzyka Latających Gruszek – ponad i poza wszelkimi podziałami gatunkowymi. Znajdziemy w niej m. in. elementy free jazzu, ambientu, etno, minimalu, czy reggae. Jak wyjaśnia dalej muzyk: styl flap oznacza również Obecność. Idąc za ciosem flap ludzie to ludzie obecni. Obecność nosi w sobie oczywiście znamiona samopoznania (…) muzyka flap jest to muzyka łącząca barwy naturalne i wirtualne. Natomiast cały nurt kulturowy flap dotyczy transformacji
sztuki i jej ciągłych zmian.

Występy Latających Gruszek to nie tylko fuzja dźwięków i słów, rzecz opiera się na interaktywnej improwizacji i spotkaniu całkiem różnych osobowości twórczych z publicznością. Nie jest to czytanie i śpiew z muzyką w tle, a żywe wariacje oparte na wstępnie tylko opracowanych aranżacjach przez członków tria. Metoda ta wpływa również na sposób prezentacji samych tekstów przez poetę Dawida Majera, odpowiedzialnego za warstwę słowną. Wiersze są już podczas prób "przeredagowywane", a przed publicznością improwizowane pod wpływem określonych sytuacji scenicznych oraz w kooperacji z dźwiękami emitowanymi przez Kiniora na żywo i szerokimi możliwościami wokalnymi Sylwii Nadgrodkiewicz. Wiele melorecytacji Majer wykonuje wspólnie z wokalistką, szczególnie w przypadku tych wariacji, których tematem jest relacja pomiędzy kobietą a mężczyzną.
Autor odbiega daleko od pierwowzoru, jaki czytelnicy mogą znać choćby z jego publikacji w książkach, czy w prasie. Do tego robi to za każdym razem inaczej. Nie stroni od ekspresyjnego wykorzystania podręcznych rekwizytów, wplatając w całość elementy sztuki performance i muzyki konkretnej.
Trwałym już elementem występów jest konceptualna idea action writting Majera, polegająca w skrócie na tworzeniu tekstu na żywo z wykorzystaniem przestrzeni scenicznej, okoliczności samego występu oraz muzyki. W ten sposób dochodzi do położenia większego nacisku na performatywny aspekt aktu pisania. Przykładowo podczas jednego z występów poeta na maszynie do pisania, służącej zarazem za instrument perkusyjny, napisał na scenie wiersz przy dźwiękach muzyki, a następnie go przeczytał. Maszyna, w odniesieniu do treści wiersza, została w międzyczasie zniszczona. Innym razem w ciągu godziny poprzedzającej koncert i na oczach już gromadzącej się publiczności napisany został ok. 3 stronicowy tekst, będący niczym innym jak poetyckim reportażem z podróży autora z miejsca jego zamieszkania do miejsca występu i to aż do samego momentu wejścia przezeń na scenę. Tekst został następnie odczytany jako literackie intro do całości spotkania.
Idea action writting jest literackim przedłużeniem przez Majera tego, co Kiniorski rozumie przez swoją koncepcję flap. Jest z założenia realizowana za każdym razem różnie, wykorzystując inne narzędzia i inne okoliczności. Również dlatego Latające Gruszki programowo zawsze prezentują się inaczej, są więc nieprzewidywalne nie tylko dla publiczności, ale również dla samych siebie.

O artystach:
Włodzimierz "Kinior" Kiniorski – ur. 1952 r. w Zagnańsku, kompozytor i multiinstrumentalista, grający m.in. na saksofonie, gitarze, flecie i bębnach. Twórca stylu Flap,
promującego eklektyzm muzyczny.
Związany ze sceną jazzową, etniczną i elektroniczną. Znany jest też jego związek z polskim reggae. Nagrał ponad 20 płyt sygnowanych własnym nazwiskiem. Ponadto współpracował lub współpracuje stale z Jackiem Bieleńskim, Normanem Grantem, Sony Robertsonem, Twinkle Brothers, zespołem Trebunie Tutki, Kinior Orchestra, Stan d’Art, Young Power, R.A.P., Free Cooperation, Izraelem, Brygadą Kryzys, Tie Breakiem, Mamadou Diouf, Krzysztofem Knittelem, Tomaszem Stańko, Stanisławem Sojką, Michałem Urbaniakiem, Radosławem Nowakowskim, Makarukiem czy Grzegorzem Ciechowskim.
Komponuje muzykę do spektakli teatralnych (m.in. dla Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, czy Teatru im. Witkacego w Zakopanem). Mieszka w Zagnańsku pod Kielcami.

Dawid Majer – ur. 1981 r. w Gdyni, poeta i publicysta. Zadebiutował drukiem wierszy w 2006 roku w magazynie "[fo:pa]". Następnie publikował w najważniejszych pismach literackich w kraju, m.in. "Portrecie", "Toposie", "Fragile", "Kresach", "Tyglu Kultury", "Tygodniku Powszechnym", "Blizie" czy "Odrze". Wydał tom poezji "Księga grawitacji", za który otrzymał pierwszą nagrodę w VI Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji" na najlepszy poetycki debiut 2009 roku. Książka była również nominowana do prestiżowej nagrody Silesius 2009. W 2010 roku wydał audiobook "Popielniczka", a w 2012 kolejny tom „Nigdy nie wiesz z kim tańczysz” – tłumaczony na język angielski. Mieszka na przemian w Gdańsku oraz Kielcach.

Sylwia Nadgrodkiewicz – ur. w Skarżysku-Kamiennej, swoją podróż muzyczną zaczynała od rocka, potem na długo związana z jazzem klasycznym. Użyczała głosu do muzyki teatralnej i filmowej. Obecnie nazywa siebie wokalistką poszukującą. Współtwórczyni takich projektów jak Wieża Bab L (współpraca z Galerią Białą w Lublinie), czy wraz z Tomkiem Kitlińskim – Lublin 9 Ta Obca. Jako wokalistka występowała w spektaklach Kieleckiego Centrum Kultury. Zajmuje się również nauczaniem śpiewu oraz animacją kultury. Doktor nauk humanistycznych. Autorka książki „Seyla Benhabib – feminizm i polityka”. Współpracuje z Krytyką Polityczną – cykl wykładów i spotkań pt. „W optyce feminizmu” oraz „Obrzeża feminizmu”. W 2007 roku uczestniczka Democracy & Diversity Institute organizowanego przez nowojorski The New School for Social Research.

Spotkanie poprowadzi Bartosz Wójcik.
Bartosz Wójcik – absolwent filologii angielskiej UMCS, doktorant tamże (anglojęzyczna literatura afro-karaibska); pracował m. in. w teatrze (w trakcie The Fringe Festival w Edynburgu) oraz z tzw. trudną młodzieżą szkolną (do wiadomości redakcji). Członek Zarządu Fundacji Kaisera Soze (www.kaisersoze.pl); współpracuje przy organizacji Festiwalu Miasto Poezji. Na co dzień filolog nieklasyczny, autorytarny czytelnik oraz tłumacz. Nocami współtwórca kolektywu dj’skiego Roots Defender (www.rootsdefender.pl) oraz audycji radiowej "Roots Edukacja" (Radio Centrum, Lublin). Autor artykułów naukowych o twórczości m. in. Patience Agbabi, Jean Breeze, Lintona Kwesi Johnsona, Mutabaruki, Dereka Walcotta. W semestrze zimowym 2012/13 prowadzi zajęcia na filologii angielskiej Uniwersytetu Tomasza Baty w Zlinie (Czechy).

1 grudnia / sobota
Godz. 11.00
Warsztaty budowania z opowieści.
Prowadzenie: Michał Malinowski
Spotkanie familijne. Ilość miejsc ograniczona, zapisy – tel. 81 533 08 18.
Drewniane Klocki Mubabao to przepis na twórczą, oryginalną i wszechstronną zabawę edukacyjną. Odkryj ciekawy sposób na doświadczenie nauki i sztuki w procesie budowania!
„Różnica między konstruowaniem a kreatywnością polega na tym, że rzecz skonstruowaną można pokochać dopiero gdy jest gotowa, natomiast rzecz kreowaną kocha się, zanim jeszcze powstanie” – Charles Dickens.
Klocki są wykonane z wygładzonego drewna, mają zróżnicowane kształty – od zwykłych prostopadłościanów, po nieregularne graniastosłupy. Niektóre są małe – o krawędzi boku długości od 2 cm, są też średnie – ok. 15 cm i bardzo duże – 30 cm i większe. Część z nich wykorzystuje naturalne łuki przekroju pnia drzewa, niektóre to płaskie deseczki.
Z trzech klocków można zbudować małą wieżę, z dwudziestu niewielki domek. A co można zbudować z miliona klocków?

O PROWADZĄCYM:
Michał Malinowski – storyteller, pedagog, pisarz, artysta, podróżnik. Studiował w Polsce,
Szwajcarii, Japonii, USA (Wydział Folkloru i Mitologii, Harvard University). Z pasji do opowiadania i pielęgnowania tradycji ustnego przekazu w 2002 r. otworzył Muzeum Bajek, Baśni i Opowieści, którego jest Dyrektorem. Organizuje liczne spotkania, warsztaty, festiwale sztuki opowiadania. Uwrażliwia swoich słuchaczy na piękno niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Prowadzi rozległe badania etnograficzne w Polsce i na świecie. Jest autorem książki Polish Folklore and Folktales, która otrzymała Nagrodę AESOP Accolade przyznaną przez American Folklore Association. W 2007/2008 otrzymał stypendium UNESCO na realizację wystawy Amadou Hampate Ba, jednego z największych myślicieli i pisarzy afrykańskich XX wieku.

Godz. 18.00
Kubek do Nalewania Snów – koncert/opowieści oparte na „Słowniku Chazarskim” Milorada Pavicia.
Opowiadają , grają i śpiewają: Barbara Wilińska , Katarzyna Enemuo, Iwona Sojka.
Projekt dla dorosłych i młodzieży.
Jak nasza dusza na swym dnie utrzymuje ciało, tak Adam Kadmon na dnie swej duszy utrzymuje Wszechświat… Adam, duchowy przodek człowieka z czasu, gdy ziemia, niebo i podziemie trwały niepodzielone. Jego ogromne ciało rozproszone jest po ludzkich snach, tych z przeszłości i przyszłości, milionem świetlistych okruszków. I nikt, poza nami, ludźmi, nie może okruchów tych pozbierać. Ni aniołowie, których miejsce jest w górze. Ni szatani, którzy iść mogą tylko po naszych śladach. A nawet my nie możemy tego dokonać sami, pojedynczo. Dlatego szukamy się nawzajem, ludzie – ludzi, śnimy o sobie, potrzebujemy się, spotykamy, czasem nie rozpoznajemy…
Chazarowie czytali kolory, śpiewali freski na ścianach monastyrów, rozumieli, że czas nie jest linearny i składali księgi – okruchy adamowe – z liter złowionych w snach.
Idąc chazarskim tropem odnalazłyśmy trzy fragmenty manuskryptów z zapisem słów i melodii – trzy hymny księżniczki Ateh. W oparciu o nie, historie zebrane w „Słowniku”, a także opowieści i melodie zapisane w innych snach przez innych ludzi powstał spektakl-opowieść, koncert-labirynt, partytura złożona ze słów, melodii, snów i obrazów. Droga, która wiedzie jednocześnie w przyszłość i przeszłość, na której kamieniami są słowa, zakrętami – cisza. Opowieść o różnorodności i jedności, o spotkaniach, o zdziwieniu i o tym, co w wieczności zmienne, a w nas wieczne.

„Kubek do Nalewania Snów” jest swojego rodzaju osobistą odpowiedzią na sugestię zawartą
w „Słowniku Chazarskim”, że obecny jego autor nie jest ani pierwszym ani ostatnim, że jest to książka otwarta, żywa, którą każdy po zamknięciu może pisać dalej. Pisać, opowiadać, śpiewać. Że ile się w książkę włoży, tyle się z niej dostanie. Opowieści i pieśni składające się na program koncertu są częściowo zaczerpnięte bezpośrednio ze „Słownika”, częściowo – dopisane, w odpowiedzi. I za każdym razem będą nieco inne, ponieważ program ten nie może mieć – z natury swojej i z założenia – dwóch takich samych wykonań.
Pracując nad tym materiałem opierałyśmy się na różnych źródłach: dokumentacjach prac archeologicznych, tekstach historycznych, takich jak traktat Jehudy Haleviego, tekstach mistycznych żydowskich, chrześcijańskich i islamskich, osiemnastowiecznych mapach i relacjach podróżników, ale także na doświadczeniach własnych i naszych przyjaciół, na snach, znalezionych obrazach i na wyobraźni.
Integralną część spektaklu stanowią obrazy, kaligrafie i miniatury Barbary Wilińskiej. Muzykę tworzą interpretacje pieśni tradycyjnych z Rumunii, Mołdawii, regionu Karpat i Morza Czarnego oraz tradycji sefardyjskiej, a także autorskie kompozycje twórczyń spektaklu.

Instrumentarium: głosy, skrzypce, kemancze, lira korbowa, lira de moarte, saz, dulcymer, kankle, lutnia diabelska, cymbały, daf, sagaty, dzwoneczki od sukni i inne…

Program jest też punktem wyjścia do otwartego eksperymentu społecznego, opartego na opowieści o Adamie Ruhanim i łowcach snów, a dotyczącego tak naprawdę naszej zdolności do rzeczywistego, aktywnego uczestnictwa – w kulturze, w byciu z innymi ludźmi. Próbujemy – i staramy się namówić innych do podjęcia próby wyjścia z wyuczonej roli odbiorców. Nie dlatego, że wszyscy są wielkimi twórcami, ale dlatego, że szeroko pojęta aktywność twórcza sprawia, że kultura żyje, a ludzie spotykają się naprawdę.

Barbara Wilińska , Katarzyna Enemuo, Iwona Sojka

O artystkach:
Katarzyna Enemuo – z urodzenia – Pomorzanka, z wykształcenia etnolog, z natury – nomada. O 1998 roku zajmuje się muzyką średniowieczną i tradycyjną. Uczyła się od najlepszych śpiewaków – tych kształconych i tych ludowych. Od 2000 roku współpracuje ze Scholą Teatru Węgajty, jako solistka w dramatach liturgicznych i innych programach koncertowych (m.in. „Kanty i Psalmy” – XVII-wieczna nabożna tradycja ukraińska, „Theotokos” – tradycje maryjne Wschodu i Zachodu, „Zamek Warmia” – muzyka dawnych Prus Wschodnich, „Orient-Okcydent” – muzyka czasów krucjat). Uczestniczka wypraw na wsie polskie, ukraińskie, węgierskie i mołdawskie. Współzałożycielka Kapeli Jazgodki – jedynej polskiej kapeli programowo grającej w kuchni. Zbiera i śpiewa pieśni, ballady i piosenki średniowieczne i tradycyjne, tropi tradycje społecznego świętowania, prowadzi warsztaty tańców i pieśni tradycyjnych oraz śpiewu naturalnym głosem dla dzieci i dorosłych; od 2009 roku uczy się sztuki opowiadania i opowiada – bajki, baśnie, historie prawdziwe i zmyślone, dzieciom i dorosłym (m.in. w programach Afrobajanie, Baśnie Cygańskie, Karczma na Lodzie). Zajmuje się edukacją kulturową i działaniami na rzecz dialogu międzykulturowego prowadząc Aka Chukwu – Afrykańskie Przedsięwzięcie Edukacyjno-Artystyczne (od 2008) oraz Wędrowną Wytwórnię Zdarzeń Parparusza (od 2010).
Więcej: www.parparusza.wordpress.com

Iwona Sojka – z urodzenia – kobieta świętokrzyska, z wykształcenia – skrzypaczka, z natury – niewątpliwie Chazarka. Wykształcona jak należy w szkole katowickiej, od prawie dziesięciu lat poszukuje, uczy się i wykonuje europejską muzykę tradycyjną – tą pochodzącą z żywej tradycji oraz źródeł pisanych. Maestrii i technik uczyła się u wiejskich mistrzów w Polsce, na Węgrzech i w Mołdawii. Koncertuje na najbardziej prestiżowych imprezach w kraju, prowadzi warsztaty i gra do tańca m.in. z Kapelą Brodów, Scholą Węgajty, Kapelą Jazgodki.

Więcej: www.jazgodki.art.pl; www.parparusza.wordpress.com

Barbara Wilińska – z urodzenia – Poznanianka, z wykształcenia – gitarzystka i psycholog, z natury – wiedźma pełną gębą. Ponad dwie dekady uczyła gry na gitarze, zajmując się jednocześnie poszukiwaniami w dziedzinie muzyki średniowiecznej i tradycyjnej – zarówno w ramach warsztatów, jak i wypraw do wiejskich śpiewaków. Od 2001 roku sama prowadzi warsztaty pieśni tradycyjnych i śpiewu naturalnego dla dzieci i dorosłych – w tym również stałe warsztaty w rodzinnym Poznaniu. Założycielka trzech zespołów wykonujących pieśni z tradycji słowiańskiej: Od Poznania, Charivari i Czarolija, które były wielokrotnie nagradzane na festiwalach i przeglądach w Polsce. Jako solistka – laureatka m.in. III Festiwalu Piosenki Słowiańskiej w Poznaniu w 2007 roku oraz 45 Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel
i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu. Śpiewaczka i multiinstrumentalista (instrumenty strunowe, lira korbowa), zbiera pieśni średniowieczne i tradycyjne – świeckie, obrzędowe, liryczne, a także muzykę taneczną. Koncertuje w całej Polsce w programach solowych oraz z innymi muzykami (m.in. Jacek Mielcarek, Jacek Hałas). Współzałożycielka stowarzyszenia „Dom Tańca. Poznań”. Starszy kaligraf ze sporym już gronem uczniów oraz indywidualną wystawą kaligrafii i miniatur na koncie. Autotka muzyki do filmu „Przemiany” w reż. Katarzyny Gondek. Współtwórczyni dwóch spektakli lalkowych „Gra o świętej Dorotce” oraz „W drodze do Santiago”.
Więcej: www.barbarawilinska.com

Godz. 19.30
Opowieści z Kraju Wschodzącego Słońca – opowieści japońskie i buddyjskie.
Opowiada: Pascal Gueran.
Projekt dla dorosłych i młodzieży

O artyście:
Pascal Gueran – znakomity opowiadacz belgijsko – japoński. Dorastał w kulturze Zachodu, gdzie przez długi czas Japonia była dla niego światem odległym i nieznanym. Chęci i potrzeba poznania kultury swoich przodków z Japonii była wielka. Pascal Gueran rozpoczął podróż do Japonii przez poznanie sztuk walki, zen, a przede wszystkim tradycyjnych opowieści japońskich. Podróżuje po świecie biorąc udział w Festiwalach Opowiadaczy przedstawiając program zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Prowadzi warsztaty i szkolenia. http://www.conteurs.be/site/index.php?idconteur=57&id_surf=&quellePage=987&surf_lang=fr&id_menu=conteurs

2 grudnia 2012 / niedziela

Godz. 11.00
Opowieści z cygańskiego kapelusza
Opowiada: Katarzyna Enemuo , muzyka: Iwona Sojka.
Dla dzieci w wieku 5-12 lat.
O PROWADZĄCYCH:
Katarzyna Enemuo – z urodzenia – Pomorzanka, z wykształcenia etnolog, z natury – nomada. O 1998 roku zajmuje się muzyką średniowieczną i tradycyjną. Uczyła się od najlepszych śpiewaków – tych kształconych i tych ludowych. Od 2000 roku współpracuje ze Scholą Teatru Węgajty, jako solistka w dramatach liturgicznych i innych programach koncertowych (m.in. „Kanty i Psalmy” – XVII-wieczna nabożna tradycja ukraińska, „Theotokos” – tradycje maryjne Wschodu i Zachodu, „Zamek Warmia” – muzyka dawnych Prus Wschodnich, „Orient-Okcydent” – muzyka czasów krucjat). Uczestniczka wypraw na wsie polskie, ukraińskie, węgierskie i mołdawskie. Współzałożycielka Kapeli Jazgodki – jedynej polskiej kapeli programowo grającej w kuchni. Zbiera i śpiewa pieśni, ballady i piosenki średniowieczne i tradycyjne, tropi tradycje społecznego świętowania, prowadzi warsztaty tańców i pieśni tradycyjnych oraz śpiewu naturalnym głosem dla dzieci i dorosłych; od 2009 roku uczy się sztuki opowiadania i opowiada – bajki, baśnie, historie prawdziwe i zmyślone, dzieciom i dorosłym (m.in. w programach Afrobajanie, Baśnie Cygańskie, Karczma na Lodzie). Zajmuje się edukacją kulturową i działaniami na rzecz dialogu międzykulturowego prowadząc Aka Chukwu – Afrykańskie Przedsięwzięcie Edukacyjno-Artystyczne (od 2008) oraz Wędrowną Wytwórnię Zdarzeń Parparusza (od 2010).
Więcej: www.parparusza.wordpress.com

Iwona Sojka – z urodzenia – kobieta świętokrzyska, z wykształcenia – skrzypaczka, z natury – niewątpliwie Chazarka. Wykształcona jak należy w szkole katowickiej, od prawie dziesięciu lat poszukuje, uczy się i wykonuje europejską muzykę tradycyjną – tą pochodzącą z żywej tradycji oraz źródeł pisanych. Maestrii i technik uczyła się u wiejskich mistrzów w Polsce, na Węgrzech i w Mołdawii. Koncertuje na najbardziej prestiżowych imprezach w kraju, prowadzi warsztaty i gra do tańca m.in. z Kapelą Brodów, Scholą Węgajty, Kapelą Jazgodki.

Więcej: www.jazgodki.art.pl; www.parparusza.wordpress.com

Godz. 16.00
„Dzieci drzewa. Mity ujgurskie i tureckie”
Opowiadają: Agnieszka Ayşen Kaim, Paweł Górski, muzyka: Bart Pałyga.
Dla dzieci w wieku 6-12 lat.
Wraz z koczującymi plemionami przemierzymy stepy Azji Środkowej i dotrzemy do Azji Mniejszej. Posłuchamy głosów stepu i opowieści, jak ta o drzewie, które urodziło, i o królowej węży Szahmeran. Posłuchamy, jak to było z początkami świata według tureckich wierzeń i wysłuchamy o czynach tureckich herosów. Poznamy Anatolię biblijną, starożytną i mityczną krainę, którą zamieszkiwał Abraham i król Midas. Staniemy pod górą Ararat, na której zatrzymała się Arka Noego, i wyjdziemy suchą stopą bezpiecznie na brzeg.
O PROWADZĄCYCH:
Agnieszka Aysen Kaim – opowiadaczka i orientalistka. Zajmuje się przede wszystkim opowieściami tureckimi, perskimi, arabskimi – szerokim kręgiem tradycji ustnej Bliskiego Wschodu. Ma w swoim repertuarze m.in. „Perskie miniatury na słowo i instrument”, „Opowieść o Dumrulu Szalonym” (na podstawie Księgi Dede Korkuta). Autorka pracy doktorskiej (Instytut Orientalistyki UW) poświęconej sztuce tureckiego meddaha. Adiunkt w Instytucie Slawistyki Południowej Uniwersytetu Łódzkiego, prowadzi tam zajęcia poświęcone wpływom orientalnym w kulturze Słowian Południowych. Koordynatorka projektów kulturalnych o zasięgu krajowym i międzynarodowym (m.in. MYTHOS – My Tradional Heritage – w ramach programu Grundtvig, 2010-2012). Tłumaczka języka tureckiego i angielskiego.

Paweł Górski – mistrz kuchni i opowieści o przyjemnościach podniebiennych. Fizykoterapeuta i rehabilitant, na co dzień pracujący z dziećmi niepełnosprawnymi.

Bart Pałyga – wszechstronnie uzdolniony instrumentalista, gra na instrumentach rekonstruowanych, tradycyjnych, pochodzących z różnych regionów świata, głównie smyczkowych. Spotykany w wielu projektach muzycznych, m.in. z Marią Pomianowską, Yerba Mater , Mosiac , Masala, Village Kollektiv, Gadająca Tykwa.

Organizator: Fundacja Kultura Enter
Partnerzy: Warsztaty Kultury, O.pl

Zrealizowano przy pomocy finansowej Miasta Lublin.
www.warsztatykultury.pl

Projekt Spotkania Opowiadaczy Słowodaję przygotowuje Karolina Waszczuk.
Kontakt: k.waszczuk@warsztatykultury.pl, tel. 81 533 08 18