NIESKOŃCZONY EKSPERYMENT – SZTUKA I OBRAZY NOWOCZESNOŚCI

Pojęcie „eksperymentu”, mimo zastrzeżeń wysuwanych czasem przez teoretyków nauki, na trwałe weszło do słownika interpretacji sztuki w epoce nowoczesnej i post-nowoczesnej. Bez względu na to bowiem, jak można definiować "nowoczesność" w sztuce i architekturze, "eksperyment", obok "awangardy" czy "rewolucji" stał się hasłem rozpoznawczym nowoczesnych poszukiwań, a także znalazł swoje odzwierciedlenie w koncepcjach tworzenia kolekcji sztuki współczesnej.

Artyści nowocześni bardzo często stawiali sobie za cel eksperymentowanie w zakresie formy, szukając sposobów przekraczania granic pomiędzy poszczególnymi sztukami i sposobami odbioru rozmaitych gatunków artystycznych. Warto jednak pamiętać, że eksperymentom formalnym, doprowadzonym czasami do skrajnych rozwiązań i zanegowania wręcz koncepcji „medium” czy „znaczenia”, towarzyszyły eksperymenty, których istotą była próba nowego zdefiniowania społecznego czy politycznego kontekstu tworzenia.

Można zaryzykować stwierdzenie, że artystyczny eksperyment był wysiłkiem zmierzającym do uchwycenia tego, co niemożliwe, ufundowanym nierzadko na utopijnych wizjach przekształcania życia poprzez sztukę, aż do całkowitego zatarcia granic pomiędzy klasycznymi obszarami sztuki, koncepcji estetycznych i życia. Eksperyment miał otwierać nieznane dotąd sfery poznawcze i emocjonalne sztuki, bardzo często stając się synonimem „twórczości” w ogóle.

Niniejszy cykl wykładów jest próbą ukazania obrazów świata nowoczesnego, powołanych do istnienia decyzją twórców, którzy nie cofali się przed najbardziej nawet kontrowersyjnymi i skrajnymi eksperymentami formalnymi.

#1C