Odpusty i cudowne widzenia. Wystawa Julii Curyło

[b]Julia Curyło
Odpusty i cudowne widzenia

Galeria Sztuki Wozownia
Ul. Św. Ducha 6
Toruń

Kuratorka
Ewa Sułek

Wernisaż 1 lipca godz. 18

Wystawa czynna do 24 lipca 2011[/b]

Fot. Kuraki, olej na płótnie, 2008

Julia Curyło analizuje kontrasty i absurdy społeczne poprzez stosunek człowieka XXI wieku do wiary, mistyki i religii. Problem skomercjalizowania wiary, kwestia istnienia popkultury w religii, blichtr kolorowych i pociągających obiektów a także estetyka kiczu towarzysząca wierze katolickiej – to kwestie, które w szczególności ją interesują. Korzenie jej twórczości odnajdziemy głównie w surrealizmie i neo-pop.

W Polsce, kraju silnie katolickim, religia leży w sferze nietykalności, pozostaje tematem tabu, doktryną totalną kreującą jedyny prawidłowy obraz rzeczy. W malarstwie Curyło pojawiają się obiekty kultu religijnego – figurki świętych, które artystka kupuje
w sklepach z dewocjonaliami. Ze szczegółami oddaje tendencyjne i pozbawione wyrazu twarze, jaskrawe kolory, charakterystyczne gesty. Julia Curyło, wychowanka szkoły katolickiej, wykorzystuje w swoich pracach znajomość świata i praktyk katolików. Artystka odwołuje się do wizualnej sfery wiary – przedstawień odpustnych, jarmarcznych
i dewocyjnych, obnażając jej banalne i populistyczne oblicze prowadzące do uprzedmiotowienia a wręcz ideologizacji religii. Skupiając się na symbolu, można zapomnieć o istocie wiary. U Curyło materializują to dmuchane zwierzęta, przedmioty sztuczne, ulotne
i podatne na przebicie.
Odpust w teologii katolickiej oznacza odpuszczenie przez Boga win, darowanie kary. Uzyskuje się go poprzez spełnienie wymaganych warunków i wykonanie odpowiednich czynności. Odpusty u Curyło to ślepe posłuszeństwo obrządkom i czynnościom, stronie formalnej, a nie duchowej, każdej religii. Służą otrzymaniu rozgrzeszenia i często stanowią jedynie powierzchowną stronę wiary.
Cudowne widzenia nawiązują do etosu cudowności związanego z wiarą katolicką – widzeń i ekstaz, które pogłębiają para-fizyczny związek człowieka z Bogiem. Ta fizyczność znajduje ujście pod postacią produkowanych na masową skalę dewocjonaliów, które każdy może dotknąć, kupić i postawić w swoim domu.
Tytuł wystawy „Odpusty i cudowne widzenia” jest podsumowaniem wątków obecnych w twórczości Curyło prezentowanej w toruńskiej galerii. Na wystawie zebrano 9 orazów wielkoformatowych oraz obiekty będące dla artystki inspiracją podczas ich powstawania. Dopełnieniem jest film nakręcony w Warszawie w marcu 2010 roku dokumentujący usunięcie z przestrzeni publicznej jednej z prac artystki.

Julia Curyło jest absolwentką warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych
w pracowni profesora Leona Tarasewicza (dyplom 2009), który jako jeden z pierwszych dostrzegł dojrzałość i wyjątkowość jej sztuki.

Wystawy

* Wielkoformatowy mural “Baranki Boże” na warszawskiej stacji metra Marymont, Galeria Pociąg do Sztuki, styczeń – marzec 2010

* Instalacja “Kury” (Warszawa, witryna metra Centrum, styczeń – marzec 2010)

* Instalacja “Tulipany”
– Warszawa, Skwer Hoovera, wrzesień 2009
– Warszawa, dziedziniec Akademii Sztuk Pięknych, maj 2010
– Katowice, czerwiec 2010 (w ramach starań Katowic o Europejską Stolice Kultury)
– Poznań, festiwal No Woman No Art, listopad 2010

* Instalacja “Pisklak”, Bydgoszcz, skwer Leszka Białego, październik 2010

• Promocje 2010 (Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych), Galeria Sztuki w Legnicy, listopad 2010

Nagrody

* Wygrana w konkursie A19 organizowanym przez Galerię Pociąg do Sztuki, Warszawa, styczeń 2010

* Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz nagroda Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, Promocje 2010, Galeria Sztuki w Legnicy, listopad 2010

• Nominacja do 10. Konkursu Gepperta, maj 2011

Opinie

„Julia Curyło. Pokazuje dwuznaczności w naszym życiu: i dulszczyznę,
i pobożność, i perwersję. (…) My zresztą jesteśmy z dwóch różnych tradycji. Ja jestem
z tradycji Wielkiego Księstwa Litewskiego – miejsca wielkich przestrzeni, gdzie nie ma już tej narracji w sobie, a Julia jest z Korony, z tradycji polskiego malarstwa operującego symbolami, opowiadającego o świecie. Curyło ma to bardzo mocno rozwinięte – jeżeli daje stado baranków nad Pałacem Kultury, to nawiązuje do całej tradycji symbolistów. Tak samo z „Kuszeniem św. Antoniego na delfinach” – to każe się zastanowić, nie można obejrzeć i po prostu zapomnieć.”

„Rzeczpospolita” 17.11.2009, wywiad Roberta Mazurka z prof. Leonem Tarasewiczem

“Odwołujące się do estetyki kiczu i łączące w sposób sugestywny elementy religii i erotyki, nawiązujące do sztuki Jeffa Koons’a dmuchane obiekty z obrazów Julii Curyło rzucają nie lada wyzwanie współczesnemu widzowi .”

Anna Ferrari, historyk sztuki, University of Cambridge, UK

Julia Curyło to artystka „nie podążająca za przyjętymi schematami i środowiskowymi normami”. (…) „Gra elementami kultury wysokiej i popkultury. Bawi się dwuznacznością.”
„Życie Warszawy”, 9.01.2010
„Mimo bawiących mnie jednoznacznych skojarzeń, muszę przyznać, że praca Julii Curyło skłania do refleksji religijnej, nawet jeżeli nie taki był zamiar autorki. Artystka puszcza oczko do widza i podsuwa mu materiał do refleksji na temat moralności mieszkańców stolicy (a może na temat moralności "warszawki"?). Szkoda tylko, że nasz naród ma problemy z poczuciem humoru, za to nie można zarzucić mu niedoboru hipokryzji.”
„Newsweek” 18.01.2010

„Nagrodzone i wyróżnione obrazy ukazywały jednak swoistą rewitalizację malarstwa.
Julia Curyło, laureatka Grand Prix, przedstawia krajobrazy warszawskie, ale przysłonięte plastikowymi balonami w formie np. kurek czy kwiatów, przez co obrazy te nabierają klimatu surrealnego, wpisują się w swoisty magiczny realizm.”

Izabela Kowalczyk, historyczka i krytyczka sztuki, wykładowczyni akademicka, redaktorka ARTMIX (komentarz po wygranej Julii Curyło w 20. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych Promocje 2010, Galeria Sztuki w Legnicy)

Patroni wystawy:

Organizatorem galerii jest samorząd województwa kujawsko-pomorskiego.