Spotkanie autorskie i promocja książki Elżbieta Sęczykowska MONGOLIA W POSZUKIWANIU SZAMANÓW

Jeśli ktoś uznałby Mongolię z kraj monotonny, jakże łatwo byłoby mu udowodnić, jak bardzo głęboko się myli…
Wystarczyłoby przytoczyć szereg relacji osób, które ten kraj odwiedziły, zafascynowanych jego niespotykanymi gdzie indziej walorami – ogromem, niezapomnianymi krajobrazami, kulturą, obyczajem i niezwykłą historią.
Warto zatem zapoznać się z obrazami Mongolii przedstawianymi przez wielu badaczy, poszukiwaczy przygód, prawdziwych podróżników – Benedykta Polaka, Władysława Kotwicza, Aleksandra Czekanowskiego czy Kamila Giżyckiego i wielu, wielu innych. Jednak spośród wszystkich wymienionych wciąż najbardziej poruszają wyobraźnią i ciekawią fascynujące opisy Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego, który spędził tam wiele czasu biorąc udział w mrożących krew w żyłach zdarzeniach, mówiących o tym, czym jest tajemniczy, olbrzymi i bogaty kraj – Mongolia!
„Od spadków Tian-Szania i gorących piasków zachodniej Dżungarii do leśnych Sajanów i do wielkiego muru chińskiego zajmuje ona największą część Azji Centralnej. Kolebka ludów, historii i legend, ojczyzna największych i najbardziej krwawych zaborców, którzy pozostawili po sobie ruiny swoich grodów stołecznych, już zasypanych piaskami Gobi, swoje czarodziejskie sygnety i stare koczownicze prawa; państwo mnichów i złych duchów, arena koczujących plemion – nomadów, rządzonych przez ubóstwianych potomków chanów Dżingiza i Kubłaja – to jest Mongolia!
Tajemniczy kraj kultu Ramy, Sakkia-Muni, Dzongkapy i Paspy, wiernie strzeżonego przez „Żywego Boga” (Buddę), wcielonego w jednego z trzech dostojników lamaickiej hierarchii kościelnej, Bogdo-Gegeni w Ta-Kure, czyli Urdze; kraj cudotwórców lekarzy, proroków, jasnowidzących, wróżbiarzy i czarowników; kraj pod znakiem „swastyki”; kraj, gdzie żyją potężne, dumne myśli przed wiekami zgasłych władców Azji i połowy Europy – to jest Mongolia.
Kraj nagich, ponurych gór, palonych słońcem i chłostanych zimnym wiatrem, kraj bezgranicznych stepów, kraj chorego bydła, gniazdo dżumy, trądu i czarnej ospy; kraj gorących źródeł siarczanych, przejść górskich dzikich i zamieszkałych przez złych demonów; kraj świętych jezior, pełnych olbrzymich ryb, kraj wilków, jeleni, skalnych baranów, dzikich koni, zdziczałych psów i drapieżnych ptaków, szarpiących i zjadających wyrzucane na step ciała zmarłych – to jest Mongolia.
Kraj, gdzie patrząc na białe, rozsypujące się w proch kości przodków, szybko wymiera rdzenny lud mongolski, który kiedyś podbił Chiny, Syjam, Indie i Rosję, a którego straszliwy pęd rozbił się o stalową pierś rycerzy polskich, broniących naonczas ją od kary Bożej, cały świat chrześcijański od powodzi azjatyckiej – to jest Mongolia!”

Czyż można bardziej sugestywnie scharakteryzować kraj rozległych, niekończących się surowych stepów, gór pokrytych wiecznym śniegiem i lodowców, krystalicznie czystych wód, dziewiczych lasów i pustynnych krajobrazów Gobi kryjących w swych piaskach szczątki dinozaurów?
O wspaniałej egzotyce Mongolii świadczą nie tylko obyczaje koczowniczych ludów, ich święta narodowe, namiętnie uprawiane sporty i  białe, z daleka widoczne jurty, stada pasących się koni, jaków, owiec czy wielbłądów oraz polowania z sokołami, ale też lamaistyczna religia o szamańskich korzeniach, której praktyki przetrwały do dziś. To także pielęgnowana pamięć przodków.
O Mongolii można mówić jako o kraju wiecznie błękitnego nieba, nieskazitelnie czystego powietrza, niezwykłej przyrody i jej zjawisk, ale trzeba pamiętać , że to także miejsce o wielowiekowej, wyjątkowo bogatej historii i tra- dycji, której źródła tkwią głęboko w autentycznej nomadzkiej kulturze stepu. Wędrujący wciąż w poszukiwaniu dla swego bydła nowych, lepszych pastwisk koczownicy żyją jak przed wiekami, w zgodzie z naturą kierując się silnym instynktem przetrwania. Zmagając się z naturą czerpią z niej tyle, ile potrzebują, a tego czego im zbywa bez powodu nie dewastują. Tam czas się zatrzymał, a rytm ich bytowania wyznaczają pory roku , dnia i nocy odmierzane ruchem słońca i księżyca.
Wyprawa do Mongolii jest wartością samą w sobie. Przypomina jak wyglądał kiedyś świat nieskalany cywilizacyjnymi zdobyczami, pokazując zarazem że nie pęd za komercją i konsumpcjonizmem, a życie w zgodzie z naturą i jej odwiecznymi prawami wskazują drogę człowiekowi ku pięknu, równowadze i pozamaterialnym wartościom, a te w kon- sekwencji ostatecznie wygrywają ten nie kończący się wciąż wyścig do upragnionego celu jakim jest prawdziwe szczęście płynące z harmonii istnienia.
Żeby to sprawdzić, wystarczy tam po prostu pojechać!

Wstęp do książki

Elżbiety Sęczykowskiej Mongolia. W poszukiwaniu szamanów,

Burda Książki NG, 2016

Warszawskie Targi Ksiazki – maj 2016 , Stadion Narodowy,
Elzbieta Seczykowska
fot. Monika Bajkowska

Elżbieta Sęczykowska
Artysta fotografik członek Związku Polskich Artystów Fotografików, autorka wielu wystaw w kraju i za granicą. Studiowała historię sztuki ( KUL), pracowała w Muzeum Narodowym w Warszawie , Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa, Łazienki Królewskie w Warszawie.
Wydawca albumów o sztuce i autorka wielu artykułów o tematyce podróżniczej.
Autorka książek : „Tybet. W drodze do Kumbum”, „Mongolia. W poszukiwaniu szamanów” wydanych przez Wydawnictwo National Geographic.
Animator kulturalny i organizator wielu koncertów muzyki klasycznej i jazzowej, społecznik. Współpracuje z  wydawnictwami, muzeami, galeriami i Filharmonią Narodową w Warszawie.
Założycielka Fundacji Mecenat Sztuki i Cultura Memoriae.
Z pasji podróżniczka, zafascynowana odmiennymi kulturami świata.
Wystawy:
– „Człowiek w przestrzeni miasta” – Warszawa, Rynek Starego Miasta
– „Lodową soczewką” – Warszawa, Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa
– „Cold Painting” – Berlin, Cina Gallery
– „Cold Painting II” – Pekin, Sheraton Hotel
– „Close and Distant Forms” – Hong Kong
– „Kolor Mongolii” – Warszawa, Łazienki Królewskie
– „Barwy świata” – Warszawa, Muzeum Etnograficzne
– „Sakralna sztuka tybetańska” – Częstochowa, Galeria Miejska
– „Lodowe pejzaże” – Warszawa, Muzeum Ziemi PAN
– „Osobliwości natury” – Wilno, Mińsk Białoruski, Meksyk, Kuba, Wenezuela, Urugwaj, Argentyna, Panama, Brazylia
– „Nokturn” – Wystawa zorganizowana w związku z obchodami Roku Chopinowskiego na zlecenie MSZ: – Ryga, Rzym, Tallin, Helsinki, Sztokholm, Budapeszt, Mińsk, Wilno, Moskwa, Kiszyniów, Bratysława, Kijów, Charków, Lwów, Düsseldorf, Berlin, Kair, Aleksandria, Dżakarta, Bangkok, Casablanca, Petersburg, Drezno.
– „Piękna opowieść o kormoranie” – Muzeum Ziemi PAN
– „Mongolia i świat Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego”
– „Ignacy Jan Paderewski – Król fortepianu, prezydent ministrów” Filharmonia Narodowa w Warszawie
– „Tybet. W drodze do Kumbum” – Muzeum Ziemi PAN
Wydawca:
– Album/ teka – Wizerunki królów i książąt polskich według A. Lessera
– Teka – Polska Szkoła Plakatu
Ważniejsze publikacje:
– „Juliusz, Wojciech i Jerzy Kossakowie” album KAW
– „Eros w sztuce Polskiej” album, Twój Styl
– „Dawna sztuka Gdańska XIV-XVIII w.” album
– „Muzea Gdańskie” album, Arkady
– „Świat obrazów Jacka Malczewskiego”, album
– „Symbolism in Polish Painting 1890-1914”- The Detroit Institute of Arts
– „Świeżo malowane”, Galeria Zachęta
– „Socrealizm”, Muzeum Narodowe w Warszawie
– „Witkacy”, Muzeum Narodowe w Warszawie
– „Artystki Polskie”, Muzeum Narodowe w Warszawie
– „Jan Cybis”, album, Galeria Zachęta
– „Ignacy Jan Paderewski – Polak i świata obywatel” Centrum Europejskie Natolin.