V KONCERT KAMERALNY pod dyrekcją Teresy Księskiej-Falger – Dlaczego sonata?

Data dodania: 20 marzec 2017

Wstęp wolny

V KONCERT KAMERALNY z cyklu
Bo piękno na to jest, by zachwycało…
pod dyrekcją Teresy Księskiej-Falger

"w"
Dlaczego sonata?

 

Wystąpią
Artur Figiel – klarnet, Michał Dębek – klarnet
Rafał Maciąg – fortepian
Teresa Księska-Falger – fortepian i słowo o muzyce

W programie usłyszymy:

Johannes Brahms – Sonata Es-dur op. 120 nr 2 na klarnet i fortepian
Allegro amabile, Allegro appasionato, Andante con moto.Allegro
Felix Mendelssohn-Bartholdy – Zwei Konzertstücke op. 113/114 na klarnet, bassethorn i orkiestrę (wersja na 2 klarnety i fortepian)
Emilio Merola – Eddies’s Tango (2012)
Beniamin Baczewski – Triple Concerto for 2 Clarinets and Piano (2014)

 

Szanowni, Drodzy Państwo
Czasem zastanawiam się, jak to jest, gdy z estrady płynie do Państwa informacja, że oto coś ma formę sonaty, suity, fantazji, ronda, wariacji, fugi… Czy to wywołuje jakieś skojarzenie, ma określony punkt odniesienia? A może staje się rodzajem szuflady, w której gromadzimy różne ważne dla nas rzeczy, czy – zgoła odmiennie – jest czymś bardziej skomplikowanym, na przykład budynkiem, wieżowcem czy piramidą? Faktycznie, w każdej z tych możliwości jest coś na rzeczy. Muzyka, w całym swym bogactwie treści, dźwiękowej narracji, harmonii, wówczas brzmi pięknie i przystępnie, gdy tworzy segmenty i obrazy, wyczuwalny przez słuchających porządek następstw dźwiękowych i głębię wyrazu. Doskonale rozumieli to słynni klasycy wiedeńscy: Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart i Ludwig van Beethoven. Im zawdzięczamy formę sonaty, koncertu, symfonii – pomysły na muzyczny ład ujmujący w karby artystyczną inwencję – by wszystko, co dociera do MIŁOŚNIKÓW MUZYKI, brzmiało plastycznie, pięknie, logicznie, było prawdziwie wzruszające.
Dziś pragnę zwrócić uwagę Państwa na II Sonatę Es-dur op. 120 na klarnet i fortepian (istnieje ona także w wersji z altówką zamiast klarnetu) Johannesa Brahmsa (1833-1897) . To kompozycja romantyczna, z całym bogactwem nastrojów, dynamiki, wyrazowych odniesień. Wiele mówią nam oznaczenia samego autora, jak allegro ambile, molto dolce, tranguillo, allegro appasionato, sostenuto ma dolce e ben cantando, ben legato sempre, espressione, calando, grazioso, ben marcato… (żywo, wesoło, z miłością, z pasją, wyrażając śpiewnie i słodko, łącząc dźwięki, z ekspresją, uspokajając, z wdziękiem, wyraziście artykułując).Wskazania są proste i sugestywne, jak natura wielkiego artysty, który całe życie zachwycał się muzyką, przyrodą, kochał ludzi i chciał być kochany, przyjaźnił się z wieloma muzykami swoich czasów, cieszył się uwagą i szczególną atencją.
Żył aktywnie i takie warunki stwarzał wszystkim bliskim…
Serdecznie zapraszamy

designed by know-line.pl