WARSZTAT: Maszyna płaczu

Płacz jako praktyka choreograficzna

Podczas warsztatu skupimy się na zróżnicowanych aspektach praktykowania płaczu i rozwijania wokół niego metodologii pracy.

Poprzez współczesne techniki pracy z ciałem ( techniki taneczne, techniki pracy nad stanami) będziemy śledzić i nazywać konkretne działania płaczącego ciała (przyspieszone bicie serca, zmiany oddechu, drżące kolana, napięcie mięśni w poszczególnych częściach ciała, pocenie się).Analizując zachowania społeczne i kulturowe znaczenie płaczu, zbadamy w jaki sposób może być powielany.

Płacz to nie tylko fizyczne i psychiczne doświadczenie ciała – to przede wszystkim praktyka kulturowa, która wpływa na porządek społeczny. W wielu sytuacjach wiąże się nie tylko ze smutkiem, ale przede wszystkim ze wstydem, skrępowaniem, czy dyskomfortem.
Jego performans może być zarówno siłą, jak i przejawem słabości, zarówno dla performera, jak widza. Tak zdobyte doświadczenia postaramy się wykorzystać jako tworzywo artystyczne.

Warsztat skierowany jest do osób zainteresowanych różnokierunkową praca z ciałem; praktyków, teoretyków oraz amatorów.

Projekt „Mothers of Steel”  pomysł i wykonanie: Madalina Dan, Agata Siniarska

Projekt realizowany w ramach programu rezydencyjnego Konfrontacji Teatralnych „Sąsiedzi”