XXI Konfrontacje Teatralne: Kantor Downtown

 

 

 

Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy
„Kantor Downtown” to projekt Teatru Polskiego w Bydgoszczy zrealizowany w stulecie urodzin Tadeusza Kantora, trzydzieści sześć lat po pierwszym pokazie „Umarłej klasy” w teatrze La MaMa w Nowym Jorku. Spektakl został zainspirowany postaciami Tadeusza Kantora, Ellen Stewart – legendarnej dyrektorki teatru LaMaMa oraz amerykańskich artystów, którzy tworzyli nowojorską scenę awangardową lat 70. i 80. Zrodzony z potrzeby odświeżenia pamięci i odnowienia „rituals of Rented Island” – jak filmowiec i performer, Jack Smith, nazwał dolny Manhattan, gdzie rozkwitała sztuka undergroundowa. Zależało nam na tym, by pokazać, że kontrkultura jest wspólnym dziedzictwem ponad granicami kontynentów, a powracanie do awangardy sprzed lat jest konieczne dla budowania alternatyw we współczesnej kulturze i w publicznym dyskursie. Postać Tadeusza Kantora – prawdziwie modernistycznego twórcy – wpisana tu zostaje w barwną, anarchizującą, wywrotową, queerową, feministyczną tradycję artystyczną nowojorskiego Downtown. Spektakl ma na celu spojrzenie na Kantora inaczej niż dotąd – ma przedstawić go jako artystę w realnym i wirtualnym dialogu z innymi twórcami. Ma służyć krytycznej (choć też nostalgicznej) refleksji nad historią polskiej i amerykańskiej awangardy. Odwołując się do ikonicznego obrazu z „Umarłej klasy” – sali szkolnej, w której zasiadają manekiny, postacie zamieszkujące pamięć, cienie tych, co odeszli – twórcy przywołują i zatrzymują w kadrze odchodzący nieuchronnie w przeszłość świat awangardowego performansu i eksperymentalnego teatru, świadomi jednocześnie jak bardzo ten świat, jego język, estetyka i polityka są dziś potrzebne współczesnemu teatrowi.
Joanna Krakowska

KANTOR
Teatr-hybryda. Fascynująca. (Theodora Skipitares)
Żadnych partykularyzmów. Brał to, co lokalne i zamieniał w uniwersalne. (Ozzie Rodriguez)
Kantor? Teatr o Holokauście. (Lee Breuer)
Kantor? To był clown. (Lola Pashalinski)
Miał coś wspólnego z Butoh. (Linda Chapman)
Przerażał mnie śmiertelnie. (George Ferencz)
Umarła klasa? O ludziach pozbawionych wpływu. Wszędzie, zawsze. (Jill Godmilow)
Co łączy Kantora i Jacka Smitha? Każdy z nich stworzył własną kosmologię. (Penny Arcade)
 

DOWNTOWN
Cała energia ma iść na walkę z systemem. To moje stanowisko. (Lee Breuer)
Nie ma teatru, który nie byłby polityczny. (Ellie Covan)
Trudno zajmować się sztuką, jak nie stać cię na czynsz. (Theodora Skipitares)
Zasada jest oczywista: sztuka jest towarem, a towar nie jest sztuką. (Penny Arcade)
Awangarda? To noże i marihuana. (Lola Pashalinski)
Cokolwiek robiliśmy, zawsze łamaliśmy jakieś prawo. (Ozzie Rodriguez)

Koncepcja i realizacja: Jolanta Janiczak, Joanna Krakowska, Magda Mosiewicz, Wiktor Rubin; obsada: Grzegorz Artman, Marta Malikowska; ze specjalnym udziałem: Penny Arcade, Lee Breuer, Linda Chapman, Citizen Reno, George Ferencz, Jill Godmilow, Barbara Hammer, Lola Pashalinski, Ozzie Rodriguez, Theodora Skipitares, Thomas Walker, Sylvia Palacios Whitman współpraca video: Mikołaj Walenczykowski; inspicjentka: Hanna Gruszczyńska.